Аставакра Гита е хинду писмо што содржи длабок дијалог помеѓу кралот Јанака и мудреецот Аставакра. Се смета дека е еден од најдлабоките и најнапредните духовни текстови во традицијата Адваита Веданта, кој ја нагласува недвојната природа на реалноста.
Аставакра Гита е составена од 20 поглавја, секое од нив содржи концизни и длабоки учења за природата на јас, природата на реалноста и патот до ослободувањето. Текстот опфаќа широк спектар на теми, вклучувајќи ја природата на умот, природата на егото, илузијата на материјалниот свет, концептот на кармата и важноста на самореализацијата.
Дијалогот меѓу кралот Јанака и Аставакра е длабоко филозофски и ги предизвикува конвенционалните поими за реалноста и постоењето. Текстот се карактеризира со неговиот поетски јазик, длабоки согледувања и моќни метафори. Ја нагласува важноста на духовната пракса, одвоеноста и самоспознанието за да се постигне ослободување од циклусот на раѓање и смрт.
Аставакра Гита се смета за еден од најдлабоките духовни текстови во светот и е многу почитуван од духовните трагачи низ вековите. Се верува дека е безвременски водич за оние кои се обидуваат да постигнат самореализација и конечно ослободување.