Одрекување: оваа апликација не е поврзана или претставник на кој било владин субјект. Тоа е приватна платформа развиена за образовни цели. Сите информации или услуги обезбедени од оваа апликација не се одобрени или санкционирани од ниту еден владин орган. Извор на содржина: https://lddashboard.legislative.gov.in/actsofparliamentfromtheyear/code-criminal-procedure-act-1973
Кодексот за кривична постапка (CrPC) е главното законодавство за постапката за управување со материјалното кривично право во Индија. Тој беше донесен во 1973 година и стапи на сила на 1 април 1974 година.[2] Обезбедува механизација за истрага на криминал, приведување осомничени криминалци, собирање докази, утврдување на вина или невиност на обвинетото лице и определување казна на виновникот. Дополнително, се занимава и со јавна непријатност, спречување на прекршоци и одржување на сопругата, детето и родителите.
Во моментов, Законот содржи 484 делови, 2 распореди и 56 формулари. Секциите се поделени во 37 поглавја.
Историја
Во средновековна Индија, по освојувањето од страна на муслиманите, се појавил Мухамеданскиот кривичен закон. Британските владетели го донесоа Регулаторниот акт од 1773 година според кој беше основан Врховен суд во Калкута, а подоцна и во Мадрас и во Бомбај. Врховниот суд требаше да го примени британскиот процесен закон додека одлучуваше за случаите на поданиците на круната. По бунтот од 1857 година, круната ја презеде администрацијата во Индија. Законот за кривична постапка, 1861 година беше усвоен од британскиот парламент. Кодексот од 1861 година продолжи по независноста и беше изменет во 1969 година. Конечно беше заменет во 1972 година.
Класификација на прекршоци според Кодексот
Препознатливи и непрепознатливи прекршоци
Главна статија: „Препознатлив прекршок“.
Препознатливи прекршоци се оние дела за кои полицаецот може да уапси без судски налог во согласност со првиот распоред од кодексот. За непрепознатливи случаи полицискиот службеник може да апси само откако ќе биде уредно овластен со налог. Непрепознатливите прекршоци се, генерално, релативно помалку сериозни дела од препознатливите. Препознатливи прекршоци пријавени според член 154 Cr.P.C додека непрепознатливи прекршоци пријавени според член 155 Cr.P.C. За прекршоци кои не се препознаваат, судијата има овластување да го земе предвид членот 190 Cr.P.C. Според член 156(3) Cr.P.C, судијата е надлежен да ја упати полицијата да го регистрира случајот, да го истражи истиот и да го поднесе барањето/извештајот за откажување. (2003 P.Cr.L.J.1282)
Покани-случај и налог-случај
Според членот 204 од законикот, судијата кој знае за прекршок треба да издаде покана за присуство на обвинетиот доколку предметот е покана. Ако се чини дека случајот е предмет на налог, тој може да издаде налог или покана, како што смета дека е соодветно. Делот 2(w) од Кодексот го дефинира случајот покана како случај кој се однесува на прекршок, а не е предмет на налог. Делот 2(x) од Кодексот го дефинира налогот како случај во врска со дело казниво со смрт, доживотен затвор или затвор подолг од две години.