„Los Caprichos” to seria 80 rycin autorstwa hiszpańskiego malarza Francisco de Goya, przedstawiająca satyrę na społeczeństwo hiszpańskie końca XVIII wieku, zwłaszcza szlachtę i duchowieństwo.
W pierwszej połowie przedstawił ryciny najbardziej realistyczne i satyryczne, rozsądnie krytykując zachowanie swoich bliźnich. W drugiej części porzucił racjonalność i przedstawił ryciny fantastyczne, w których poprzez absurd ukazywał deliryczne wizje dziwnych istot.
Stosował technikę mieszaną: akwafortę, akwatintę i retusz suchą igłą. Przesadnie deformował fizjonomie i ciała tych, którzy reprezentowali ludzkie wady i niezdarność, nadając zwierzęce aspekty.
Goya, blisko związany z Oświeceniem, podzielił się swoimi refleksjami na temat wad swojego społeczeństwa. Sprzeciwiali się fanatyzmowi religijnemu, przesądom, inkwizycji i niektórym zakonom, aspirowali do bardziej sprawiedliwego prawa i nowego systemu edukacji. Wszystko to z humorem i bezlitosnością krytykował na tych płytach. Świadomy ryzyka, jakie podejmuje i chcąc się zabezpieczyć, nadał niektórym swoim drukom nieprecyzyjne etykiety, zwłaszcza satyry na arystokrację i duchowieństwo. Osłabił też przekaz poprzez nielogiczne ułożenie rycin. W każdym razie współcześni mu ryciny, nawet te najbardziej dwuznaczne, odbierali jako bezpośrednią satyrę na ich społeczeństwo, a także na określone postacie, choć artysta zawsze odrzucał ten ostatni aspekt.
Ostatnia aktualizacja
11 lip 2024
Książki i materiały źródłowe