A People's History of United S
Zawiera reklamyZakupy w aplikacji
500+
Pobrane
Dla wszystkich
info
Informacje o aplikacji
W A People’s History of the United States Zinn zamierza napisać opis historii Ameryki z perspektywy prześladowanych, bezsilnych, zmarginalizowanych ludzi, a nie zwykłego panteonu bohaterów i elit. Rozpoczyna od zbadania podboju Nowego Świata przez Krzysztofa Kolumba w 1492 roku; W następnym stuleciu europejscy odkrywcy wymazali całe plemiona rdzennych Amerykanów i wnieśli ogromne bogactwa z powrotem do swoich krajów.
Wojna domowa jest często wspominana jako wydarzenie, które skłoniło rząd federalny do interwencji i na zawsze zakończenia niewolnictwa. Ale w rzeczywistości rząd federalny zrobił to tylko dlatego, że znajdował się pod presją pokoleń radykalnych Amerykanów, którzy organizowali powstania, bunty niewolników i korzystali z prawa do składania petycji do rządu. Kiedy rząd w końcu uwolnił niewolników, zrobił to w sposób, który dał Afroamerykanom minimalne wsparcie. Rzeczywiście, w latach następujących po wojnie secesyjnej (okres zwany rekonstrukcją) rząd federalny udzielił pewnego wsparcia finansowego i wojskowego Afroamerykanom na południu. Jednak po 1876 r. Rząd federalny wycofał się ze wspierania Afroamerykanów i zamiast tego dostosował się do interesów elit biznesowych z Południa. W drugiej połowie XIX wieku rząd federalny zaczął odważniej podchodzić do współpracy z biznesem; rzeczywiście wspierał interwencje wojskowe, zwłaszcza w Ameryce Łacińskiej, które miały na celu wzmocnienie amerykańskiego biznesu.
Podczas pierwszej wojny światowej rząd amerykański wysłał swoich najbiedniejszych obywateli na śmierć w konflikcie, który nie miał z nimi nic wspólnego. Przyjęła również szereg praw uniemożliwiających obywatelom wypowiadanie się przeciwko wojnie w jakikolwiek sposób. Rzeczywiście, wielu działaczy socjalistycznych tamtej epoki zostało uwięzionych za śmiałość stwierdzenia tego, co oczywiste - pierwsza wojna światowa była skorumpowanym, imperialistycznym konfliktem.
Podczas zimnej wojny - impasu między Stanami Zjednoczonymi a ZSRR, drugim wiodącym supermocarstwem na świecie - rząd USA próbował przestraszyć naród amerykański, ostrzegając przed globalnym przejęciem władzy przez komunistów. Rząd finansował zamachy stanu i prawicowe dyktatury na całym świecie, często usuwając w ten sposób demokratycznie wybranych przywódców socjalistycznych, zawsze z pretensjami do ochrony demokracji i walki z komunizmem. W rzeczywistości Establishment starał się chronić własne interesy biznesowe, zapewniając, że światowi liderzy będą kontynuować współpracę z amerykańskimi korporacjami.
W latach sześćdziesiątych Ameryka doświadczyła wybuchu stłumionej radykalnej frustracji. Ludzie walczyli o prawa obywatelskie, prawa kobiet, prawa gejów, ochronę środowiska, reparacje dla rdzennych Amerykanów i setki innych radykalnych przyczyn populistycznych. W wielu przypadkach reakcją rządu na działania swoich obywateli było wprowadzenie chłodnych, powierzchownych reform, które nie zajęły się pierwotnymi przyczynami problemu.
W latach 70., 80. i 90. wydawało się, że w Ameryce wygasł radykalizm. Ale w dużej mierze było to spowodowane tym, że media przestały informować o powszechnych protestach. W międzyczasie rząd amerykański, pomimo przechodzenia między przywódcami republikanów i demokratów, wprowadził praktycznie spójny program polityczny, w którym ograniczono dobrobyt i zwiększono budżet wojskowy. Nawet po zakończeniu zimnej wojny budżet wojskowy Ameryki nadal rósł. Amerykanie zjednoczyli się w rekordowych ilościach, aby zaprotestować przeciwko spotkaniu Światowej Organizacji Handlu w Seattle w 1999 roku, co jest znakiem, że radykalizm nie umarł w Ameryce.
W ostatnim rozdziale książki Zinn omawia „wojnę z terroryzmem”, podczas której rząd wysłał wojska na Bliski Wschód, rzekomo do walki z muzułmańskimi terrorystami. Zinn konkluduje, że chociaż jest za wcześnie, aby zobaczyć, jaka będzie reakcja Ameryki na wojnę z terroryzmem, naród amerykański musi zdecydować, czy staną po stronie moralności i przyzwoitości, czy też popierają imperializm i militarną agresję.
Wojna domowa jest często wspominana jako wydarzenie, które skłoniło rząd federalny do interwencji i na zawsze zakończenia niewolnictwa. Ale w rzeczywistości rząd federalny zrobił to tylko dlatego, że znajdował się pod presją pokoleń radykalnych Amerykanów, którzy organizowali powstania, bunty niewolników i korzystali z prawa do składania petycji do rządu. Kiedy rząd w końcu uwolnił niewolników, zrobił to w sposób, który dał Afroamerykanom minimalne wsparcie. Rzeczywiście, w latach następujących po wojnie secesyjnej (okres zwany rekonstrukcją) rząd federalny udzielił pewnego wsparcia finansowego i wojskowego Afroamerykanom na południu. Jednak po 1876 r. Rząd federalny wycofał się ze wspierania Afroamerykanów i zamiast tego dostosował się do interesów elit biznesowych z Południa. W drugiej połowie XIX wieku rząd federalny zaczął odważniej podchodzić do współpracy z biznesem; rzeczywiście wspierał interwencje wojskowe, zwłaszcza w Ameryce Łacińskiej, które miały na celu wzmocnienie amerykańskiego biznesu.
Podczas pierwszej wojny światowej rząd amerykański wysłał swoich najbiedniejszych obywateli na śmierć w konflikcie, który nie miał z nimi nic wspólnego. Przyjęła również szereg praw uniemożliwiających obywatelom wypowiadanie się przeciwko wojnie w jakikolwiek sposób. Rzeczywiście, wielu działaczy socjalistycznych tamtej epoki zostało uwięzionych za śmiałość stwierdzenia tego, co oczywiste - pierwsza wojna światowa była skorumpowanym, imperialistycznym konfliktem.
Podczas zimnej wojny - impasu między Stanami Zjednoczonymi a ZSRR, drugim wiodącym supermocarstwem na świecie - rząd USA próbował przestraszyć naród amerykański, ostrzegając przed globalnym przejęciem władzy przez komunistów. Rząd finansował zamachy stanu i prawicowe dyktatury na całym świecie, często usuwając w ten sposób demokratycznie wybranych przywódców socjalistycznych, zawsze z pretensjami do ochrony demokracji i walki z komunizmem. W rzeczywistości Establishment starał się chronić własne interesy biznesowe, zapewniając, że światowi liderzy będą kontynuować współpracę z amerykańskimi korporacjami.
W latach sześćdziesiątych Ameryka doświadczyła wybuchu stłumionej radykalnej frustracji. Ludzie walczyli o prawa obywatelskie, prawa kobiet, prawa gejów, ochronę środowiska, reparacje dla rdzennych Amerykanów i setki innych radykalnych przyczyn populistycznych. W wielu przypadkach reakcją rządu na działania swoich obywateli było wprowadzenie chłodnych, powierzchownych reform, które nie zajęły się pierwotnymi przyczynami problemu.
W latach 70., 80. i 90. wydawało się, że w Ameryce wygasł radykalizm. Ale w dużej mierze było to spowodowane tym, że media przestały informować o powszechnych protestach. W międzyczasie rząd amerykański, pomimo przechodzenia między przywódcami republikanów i demokratów, wprowadził praktycznie spójny program polityczny, w którym ograniczono dobrobyt i zwiększono budżet wojskowy. Nawet po zakończeniu zimnej wojny budżet wojskowy Ameryki nadal rósł. Amerykanie zjednoczyli się w rekordowych ilościach, aby zaprotestować przeciwko spotkaniu Światowej Organizacji Handlu w Seattle w 1999 roku, co jest znakiem, że radykalizm nie umarł w Ameryce.
W ostatnim rozdziale książki Zinn omawia „wojnę z terroryzmem”, podczas której rząd wysłał wojska na Bliski Wschód, rzekomo do walki z muzułmańskimi terrorystami. Zinn konkluduje, że chociaż jest za wcześnie, aby zobaczyć, jaka będzie reakcja Ameryki na wojnę z terroryzmem, naród amerykański musi zdecydować, czy staną po stronie moralności i przyzwoitości, czy też popierają imperializm i militarną agresję.
Ostatnia aktualizacja
Bezpieczeństwo danych
Deweloper może podać tu informacje o tym, jak jego aplikacja zbiera i wykorzystuje Twoje dane. Więcej informacji o bezpieczeństwie danych
Brak informacji
Co nowego
New York times Best Seller
