Fonologia jest działem językoznawstwa zajmującym się badaniem systemów dźwiękowych w języku. Termin „fonologia” pochodzi z języka greckiego, a mianowicie „phone”, co oznacza dźwięk i „logos”, co oznacza naukę lub naukę. W ramach tego badania naukowcy zbadali, w jaki sposób dźwięki są zorganizowane, rozpoznawane i wytwarzane w różnych językach na całym świecie.
Głównym celem nauki o fonologii jest identyfikacja i analiza różnic w dźwiękach w języku. Każdy język ma unikalny system dźwiękowy, składający się z dźwięków segmentowych (takich jak spółgłoski i samogłoski) oraz dźwięków suprasegmentalnych (takich jak intonacja, akcent i długość sylaby).
W fonologii dźwięki w języku dzielą się na fonemy i alofony. Fonemy to podstawowe jednostki dźwiękowe, które różnicują znaczenie w języku. Na przykład w języku indonezyjskim dźwięki /p/ i /b/ są fonemami, ponieważ mogą zmieniać znaczenie słów, takich jak „pat” i „nietoperz”. Z drugiej strony alofony to odmiany dźwięku, które występują w określonym kontekście. Na przykład dźwięk [p] w „pat” wymawia się nieco inaczej, jeśli znajduje się na początku zdania, jak w „Pat to moje imię”.
Ostatnia aktualizacja
18 lip 2023
Książki i materiały źródłowe