Vanity Fair
Zawiera reklamy
5+
Pobrania
Dla wszystkich
info
Informacje o aplikacji
„Vanity Fair” autorstwa angielskiego autora Williama Makepeace’a Thackeraya to literackie arcydzieło, które przenosi czytelników w burzliwą erę wojen napoleońskich. Na tle historycznym powieść splata urzekający gobelin postaci, ambicji i machinacji społecznych.
W jego sercu znajdują się dwie kontrastujące ze sobą kobiety: Becky Sharp i Amelia Sedley. Becky, dzięki swojemu bystremu dowcipowi i nieustępliwej determinacji, toruje sobie drogę przez społeczeństwo Regencji, pozostawiając niezatarty ślad. Tymczasem Amelia ucieleśnia niewinność i wrażliwość, poruszając się po tym samym świecie z innym zestawem wyzwań.
Pociągnięcia pędzlem Thackeraya tworzą panoramiczny portret epoki, oddając nie tylko błyszczące sale balowe i wielkie posiadłości, ale także bardziej szorstką rzeczywistość wojny, pieniędzy i tożsamości narodowej. Walka o sukces społeczny szaleje równie zaciekle jak niesławna bitwa pod Waterloo, a straty – zarówno dosłowne, jak i metaforyczne – są równie głębokie.
Tytuł powieści czerpie inspirację z Pielgrzyma Postępu Johna Bunyana, alegorii dysydentów opublikowanej w 1678 roku. W dziele Bunyana „Targowisko próżności” symbolizuje nieustanny jarmark odbywający się w mieście zwanym Vanity – miejscu, w którym obnażone jest grzeszne przywiązanie ludzkości do rzeczy doczesnych. Thackeray zręcznie przywłaszcza sobie ten obraz, używając go do satyry na konwencje brytyjskiego społeczeństwa z początku XIX wieku.
Czytelnicy zagłębiając się w łamy „Vanity Fair” napotykają bogaty gobelin ludzkich słabości, pragnień i sprzeczności. Narracyjny głos Thackeraya, oprawiony w formę przedstawienia kukiełkowego, dodaje intrygującej warstwy zawodności. Serializowany format powieści, któremu towarzyszą ilustracje Thackeraya, jeszcze bardziej zwiększa immersję czytelnika.
Wydawane początkowo jako 19-tomowy miesięcznik w latach 1847–1848, „Vanity Fair” ostatecznie ukazało się w 1848 r. jako jednotomowe dzieło. Jej podtytuł „Powieść bez bohatera” odzwierciedla celowe odejście Thackeraya od konwencjonalnych koncepcji literackiego bohaterstwa. Zamiast tego analizuje złożoność ludzkiej natury, ujawniając zarówno wady, jak i zalety.
Vanity Fair jest kamieniem węgielnym wiktoriańskiej fikcji domowej, wpływającej na kolejne pokolenia pisarzy. Jego niezmienny urok zaowocował licznymi adaptacjami w różnych mediach, od wersji audio po film i telewizję.
W annałach literatury twórczość Thackeraya pozostaje żywym obrazem – lustrem odbijającym naszą próżność, aspiracje i zawiły taniec życia.
Książka do czytania offline
W jego sercu znajdują się dwie kontrastujące ze sobą kobiety: Becky Sharp i Amelia Sedley. Becky, dzięki swojemu bystremu dowcipowi i nieustępliwej determinacji, toruje sobie drogę przez społeczeństwo Regencji, pozostawiając niezatarty ślad. Tymczasem Amelia ucieleśnia niewinność i wrażliwość, poruszając się po tym samym świecie z innym zestawem wyzwań.
Pociągnięcia pędzlem Thackeraya tworzą panoramiczny portret epoki, oddając nie tylko błyszczące sale balowe i wielkie posiadłości, ale także bardziej szorstką rzeczywistość wojny, pieniędzy i tożsamości narodowej. Walka o sukces społeczny szaleje równie zaciekle jak niesławna bitwa pod Waterloo, a straty – zarówno dosłowne, jak i metaforyczne – są równie głębokie.
Tytuł powieści czerpie inspirację z Pielgrzyma Postępu Johna Bunyana, alegorii dysydentów opublikowanej w 1678 roku. W dziele Bunyana „Targowisko próżności” symbolizuje nieustanny jarmark odbywający się w mieście zwanym Vanity – miejscu, w którym obnażone jest grzeszne przywiązanie ludzkości do rzeczy doczesnych. Thackeray zręcznie przywłaszcza sobie ten obraz, używając go do satyry na konwencje brytyjskiego społeczeństwa z początku XIX wieku.
Czytelnicy zagłębiając się w łamy „Vanity Fair” napotykają bogaty gobelin ludzkich słabości, pragnień i sprzeczności. Narracyjny głos Thackeraya, oprawiony w formę przedstawienia kukiełkowego, dodaje intrygującej warstwy zawodności. Serializowany format powieści, któremu towarzyszą ilustracje Thackeraya, jeszcze bardziej zwiększa immersję czytelnika.
Wydawane początkowo jako 19-tomowy miesięcznik w latach 1847–1848, „Vanity Fair” ostatecznie ukazało się w 1848 r. jako jednotomowe dzieło. Jej podtytuł „Powieść bez bohatera” odzwierciedla celowe odejście Thackeraya od konwencjonalnych koncepcji literackiego bohaterstwa. Zamiast tego analizuje złożoność ludzkiej natury, ujawniając zarówno wady, jak i zalety.
Vanity Fair jest kamieniem węgielnym wiktoriańskiej fikcji domowej, wpływającej na kolejne pokolenia pisarzy. Jego niezmienny urok zaowocował licznymi adaptacjami w różnych mediach, od wersji audio po film i telewizję.
W annałach literatury twórczość Thackeraya pozostaje żywym obrazem – lustrem odbijającym naszą próżność, aspiracje i zawiły taniec życia.
Książka do czytania offline
Ostatnia aktualizacja
Podstawą bezpieczeństwa jest wiedza o tym, jak deweloperzy zbierają i udostępniają Twoje dane. Praktyki w zakresie zapewniania prywatności i bezpieczeństwa danych mogą się różnić w zależności od sposobu korzystania z aplikacji, regionu i wieku użytkownika. Te informacje podał deweloper i z czasem może je aktualizować.
Ta aplikacja może udostępniać innym firmom te rodzaje danych
Lokalizacja, Dane osobowe i Identyfikatory urządzenia i inne
Aplikacja nie zbiera danych
Dowiedz się więcej o deklarowaniu zbierania danych przez deweloperów
Dane są zaszyfrowane podczas przesyłania
Nie można usunąć danych
Pomoc dotycząca aplikacji
Deweloper
VU VIET TUAN
havuthanh035@gmail.com
Vietnam
undefined
