Chociaż Cztery Lekcje Liao-Fana nie są buddyjską sutrą, musimy ją szanować i chwalić jako jedną. Na początku tego stulecia Wielki Mistrz Yin-Guang, trzynasty patriarcha Szkoły Czystej Krainy, poświęcił całe swoje życie na jej promocję i nadzorował wydrukowanie jej milionów kopii. Nie tylko nieustannie popierał tę książkę, ale także ją studiował, praktykował to, czego nauczała i wykładał na jej temat.
W XVI wieku w Chinach pan Liao-Fan Yuan napisał Cztery lekcje Liao-Fana z nadzieją, że nauczy to jego syna, Tian-Qi Yuana, jak rozumieć prawdziwe oblicze przeznaczenia, odróżniać dobro od zła, korygować jego wady i praktykuj dobre uczynki. Stanowiła także żywy dowód korzyści płynących z praktykowania dobrych uczynków oraz kultywowania cnoty i pokory. Relacjonując swoje własne doświadczenie w zmianie przeznaczenia, pan Liao-Fan Yuan był ucieleśnieniem jego nauk.
Tytuł tej książki to Cztery lekcje Liao-Fana. „Liao” oznacza zrozumienie i przebudzenie. „Wachlarz” oznacza, że jeśli ktoś nie jest mędrcem takim jak Budda, Bodhisattwa czy Arhat, to jest zwykłą osobą. Tak więc „Liao-Fan” oznacza zrozumienie, że nie wystarczy być zwykłym człowiekiem, powinniśmy być wybitni. Kiedy pojawiają się nieczyste myśli, musimy je stopniowo eliminować.
Ta książka zawiera cztery lekcje lub rozdziały. Pierwsza lekcja pokazuje, jak tworzyć przeznaczenie. Druga lekcja wyjaśnia sposoby reformy. Trzecia ujawnia sposoby kultywowania dobra. A czwarta ujawnia korzyści płynące z cnoty pokory.
Ostatnia aktualizacja
16 paź 2011