Autobiografia e Mahatma Gandit. Ju lutemi ndihmoni projektin e dixhitalizimit të sahitya chintan!
Katër ose pesë vjet më parë, në shembullin e disa prej bashkëpunëtorëve të mi më të afërt, unë pranova të shkruaj autobiografinë time. Unë bëra fillimin, por mezi e kisha kthyer fletën e parë kur shpërthyen trazirat në Bombei dhe puna mbeti në një ngërç. Pastaj ndoqën një sërë ngjarjesh të cilat arritën kulmin në burgosjen time në Yeravda. Sjt Jeramdas, i cili ishte një nga bashkë-të burgosurit e mi atje, më kërkoi të vendosja gjithçka tjetër në njërën anë dhe të mbaroja së shkruari autobiografinë. Unë iu përgjigja se tashmë kisha hartuar një program studimi për veten time dhe se nuk mund të mendoja të bëja asgjë tjetër derisa të përfundonte ky kurs. Unë me të vërtetë duhet të kisha mbaruar autobiografinë nëse do të kisha kaluar tërë kohën e burgimit në Yeravda, sepse kishte mbetur edhe një vit për të përfunduar detyrën, kur unë u shkarkova. Swami Anand tani e ka përsëritur propozimin dhe ndërsa kam përfunduar historinë e Satyagraha-s në Afrikën e Jugut, jam i tunduar të ndërmarr autobiografinë për Navajivan. Swami donte që unë ta shkruaj veçmas për botim si një libër. Por nuk kam kohë të lirë. Mund të shkruaja vetëm një kapitull javë për javë. Diçka duhet të shkruhet për Navajivan çdo javë. Pse nuk duhet të jetë autobiografia? Swami ranë dakord për propozimin, dhe këtu jam i vështirë në punë.