Dinamika demografike e vërejtur në territorin kombëtar ka çuar vitet e fundit në një presion shtesë nga zonat urbane mbi zonat pyjore. Nga ana tjetër, procesi i urbanizimit në vazhdim, bazuar në planet bashkiake me parashikim për pranueshmëri të gjerë konstruktive (perimetra urbanistikë të tepërt) dhe pa programim publik të ndërhyrjeve në territor, me pasojë zënien e kësaj bazuar në të shpërndara dhe rast pas- Licencimi i rasteve, nxiti një fenomen të shpërndarjes urbane, me pasojë (dhe të shpeshta) vendndodhjen e ndërtesave të izoluara në zona që, për shkak se nuk kanë qenë të zëna urbanistikisht (dhe janë të braktisura), janë shumë të ndjeshme ndaj zjarrit.
Braktisja progresive e hapësirave rurale dhe plakja e popullsisë rurale kanë sjellë edhe ndryshime të rëndësishme dhe shkatërrim të ekonomisë agro-silvo-baritore, duke rritur kështu cenueshmërinë e këtyre hapësirave ndaj zjarreve në pyje dhe, për rrjedhojë, duke rritur edhe rreziqet ndaj zonat e ndërfaqes. Si rezultat i afërsisë më të madhe midis këtyre dy hapësirave, pati një ndikim të fortë të zjarreve në pyje në zonat urbane, duke shkaktuar humbje të mëdha materiale dhe njerëzore (zjarri në Coimbra në 2005, në Pedrogão më 17 qershor 2017 dhe në rajonin qendror të vendit më 15 tetor 2017). Në mënyrë të përsëritur, zona qendrore e vendit, veçanërisht rrethi i Coimbra, është prekur rëndë nga zjarret e shpeshta në Ndërfaqen Urban-Pylltari.