Kuran'da Hz. Muhammed (sav)'in üstün nitelikleri farklı açılardan dile getirilmiştir. Bir yerde şunlar yazılıdır:
{هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ} [الجمعة: 2]
“O, ümmîler içinden, kendilerine âyetlerini okuyan, onları (küfür ve şirk pisliklerinden) arındıran ve onlara Kitabı (Kur'an-ı Kerim'i) öğreten, kendilerinden bir Peygamber gönderendir. İslami kanunlar ve İslam hukuku) ve Al-Hikmah (Sünnet, yasal yollar, Hz. & şüphesiz onlar daha önce apaçık bir sapıklık içindeydiler” [el-Cum’a: 2].
Ve yine başka bir yerde ısrarla:
{لَقasa فِي رَاeder كَانَeder ِمننوeder كولِ الللiliği يننننeder كَانَeder pansak يete اململللِ ileşenin
"Andolsun ki, Allah'ı ve ahiret gününü umanlar ve Allah'ı çokça zikredenler için, Allah'ın Resulü'nde (Muhammed'de) güzel bir örnek vardır." (Ahzab, 21).
Bütün bu ifadeler, Müslümanların hidayet alması gereken nur kaynağının Hz. Muhammed (s.a.v.) olduğunu açıkça vurgulamaktadır. Onun örnek karakterini taklit etmeli ve ahlaki hayatını ideal olarak almalıdırlar. Müslümanların iki cihanda da muvaffakiyetini sağlayan yol budur ve hidâyet sahibi Müslümanların benimsediği yol budur. Bir Müslüman ne zaman ondan saparsa, kesinlikle doğru yolu terk etmiş olur.
Bir Müslüman hayatını Peygamber'in modeline yakınlaştırmak istiyorsa, onda iki nitelik bulunmalıdır. Birincisi, Peygamber (sav)'e dünyadaki her şeyden daha çok kalpten sevgili olmasını sağlayacak derin bir sevgi bağına sahip olmalıdır. Peygamber (s.a.v.)'e karşı, sahabedeki gibi samimi bir sevgiye sahip olmalıdır. Peygamber (sav) sevgisi için canlarını seve seve feda ettiler. Bir sahabeye, idam cezasından kurtulup Peygamberinin (s.a.v.) yerine asılmasını görmekten hoşlanıp hoşlanmadığı sorulduğunda, kendisinin kurtulmasını ve onun yerine Peygamberinin (s.a.v.) ayağına diken battı. Sahabeden Hassan bin Sabit Ensari bir beyitinde şöyle yazmıştır:
لِعِرْضِ مُحَمَّدٍ مِنْكُمْ وِقَاءُ فَإِنَّ أَبِي وَوَالِدَهُ وَعِرْضِي
“Babamın, büyükbabamın ve benim namusum, hepsi Peygamber Efendimiz (s.a.v)'in şerefini korumak için buradadır.”
İkinci olarak, mümkün olduğu kadar Peygamberin modeline benzemeye çalışılmalıdır. Peygamber'in güzel ahlakını -insanlara olan sevgisini, ilişkilerinde dürüstlüğünü, kendisini incitenlere iyilik yapma arzusunu, Allah'ın rızasını gözetmesini, ahiretini gözetmesini, yaşama arzusunu- öğrenmeye çalışmalıdır. Herkese mümkün olduğu kadar dünya ve ahiret hayatıyla ilgili konularda yardım et ki hayatın her alanında ondan hidayet alabilsin. Peygamber (s.a.v.)'in insanlara nasıl sevgiyle, akrabalarına şefkatle ve diğer herkese karşı şefkatle davrandığını öğrenmek için hevesle çalışmalıdır. Peygamber (sav)'in insanları nasıl güzel ahlaka ve Allah'ın rızasını kazanmaya teşvik etmek için nasıl çaba sarf ettiğini ve Allah'ın hoşuna gitmeyen işlerden uzak durmaya nasıl ikna ettiğini de araştırmalıdır.
Müminin imanını kuvvetlendirmesi ve hayatını güzelleştirmesi için bu iki şart, yani Peygamberi (asm) gerçek bir sevgi ve O'nun hayatını öğrenmeye ve onun modeline benzemeye yönelik samimi bir çabaya ihtiyaç vardır. Bu şartları yerine getirmeden amacına asla ulaşamayabilir. Peygamber (s.a.v.)'in hayatını öğrenip de onun hayatını örnek almayan kişinin Peygamber (s.a.v.) sevgi iddiası geçerli değildir. Bazen bir Müslüman, Peygamberi (s.a.v.) gerçekten sevdiğini iddia eder, fakat asla Peygamberimizin hayatını öğrenmeye çalışmaz ve ona benzemek için hiçbir çaba sarf etmez. Aşk iddiası nasıl doğru kabul edilebilir?
Güncellenme tarihi
16 Ağu 2024