این درس سوم طی رؤیایی که خواهر فاوستینا در 13 سپتامبر 1935 داشت آموزش داده شد: "فرشته ای را دیدم، مجری خشم خدا، حتی تا رسیدن به زمین، شروع کردم به التماس خدا برای دنیا با کلماتی که شنیدم. در باطن، همانطور که این گونه دعا می کردم، دیدم که فرشته رها شده است و دیگر نمی تواند به سادگی مجازات را اجرا کند.»
فردای آن روز ندای درونی این دعا را در مهره های تسبیح به او آموخت.
"دوست دارم با خواندن این تسبیح تمام آنچه را که از من خواسته شده است به من بدهم. وقتی گناهکاران سرسخت آن را بخوانند روح آنها را پر از آرامش خواهم کرد و ساعت مرگ آنها شاد خواهد بود. این را برای روح های پریشان بنویس: وقتی روح ببیند و سنگینی گناهان خود را بشناس، وقتی تمام ورطه بدبختی که در آن فرو رفتی آشکار شد، ناامید مباش، بلکه بگذار با اطمینان خاطر در آغوش رحمت من افکنده شوی، مانند فرزندی در آغوش مادر عزیزش. ارواح بر قلب مهربان من حق تقدم دارند ما می گوییم هیچ روحی که به رحمت من روی آورده است ناامید و ناراحت نشده است.»
"وقتی آنها این تسبیح را با مرد در حال مرگ دعا کنند، من بین پدر و روح در حال مرگ خواهم ایستاد، نه به عنوان یک قاضی عادل، بلکه به عنوان یک نجات دهنده مهربان."
تسبیح همچنین شامل تعمق بخشهایی از زندگی عیسی و مادرش مریم است که بر اساس آموزه کلیسای کاتولیک، مربوط به تاریخ نجات است و «اسرار» نامیده میشود.
تسبیح به طور سنتی به سه قسمت مساوی تقسیم می شد که هر کدام دارای پنجاه مروارید بود و همانطور که با قسمت سوم مطابقت داشت به آن تسبیح می گفتند.
تاریخ بهروزرسانی
۲۷ مرداد ۱۴۰۲