40 Hadith An-Nawawi - الأربعون

Pak Appz

มีโฆษณา

เกี่ยวกับแอปนี้

Hadees (/ˈhædɪθ/ or /hɑːˈdiːθ/; อาหรับ: حديث‎ hadit การออกเสียงภาษาอาหรับ: [ħadiːθ], pl. ahadith, أحاديث, ʾaḥādīṯ, การออกเสียงภาษาอาหรับ: [ʔaħadiːθ], แปลตามตัวอักษรว่า "พูดคุย" หรือ "วาทกรรม") หรือ Athar ( อาหรับ: أثر‎, ʾAṯar มีความหมายตามตัวอักษรว่า "ประเพณี") ในศาสนาอิสลามหมายถึงสิ่งที่ชาวมุสลิมส่วนใหญ่เชื่อว่าเป็นบันทึกของคำพูด การกระทำ และการอนุมัติเงียบๆ ของผู้เผยพระวจนะอิสลามมูฮัมหมัด

กล่าวอีกนัยหนึ่ง หะดีษเป็นรายงานเกี่ยวกับสิ่งที่มูฮัมหมัดพูดและทำ ตามที่ระบุไว้โดย Emad Hamdeh รายงานแต่ละฉบับเป็นข้อมูลบางส่วนเกี่ยวกับมูฮัมหมัด เมื่อรวบรวมแล้ว จุดข้อมูลเหล่านี้จะวาดภาพที่ใหญ่ขึ้นซึ่งเรียกว่าซุนนะห์

หะดีษถูกเรียกว่า "กระดูกสันหลัง" ของอารยธรรมอิสลาม และภายในศาสนานั้น อำนาจของหะดีษที่เป็นแหล่งของกฎหมายทางศาสนาและคำแนะนำทางศีลธรรมเป็นอันดับสองรองจากคัมภีร์กุรอาน (ซึ่งชาวมุสลิมถือเป็นพระวจนะของพระเจ้าที่ทรงเปิดเผยต่อมูฮัมหมัด ). อำนาจตามพระคัมภีร์สำหรับหะดีษมาจากคัมภีร์กุรอ่าน ซึ่งกำชับชาวมุสลิมให้เลียนแบบมูฮัมหมัดและเชื่อฟังคำตัดสินของเขา (ในข้อต่างๆ เช่น 24:54, 33:21)

แม้ว่าจำนวนโองการที่เกี่ยวกับกฎหมายในอัลกุรอานมีค่อนข้างน้อย แต่หะดีษให้แนวทางทุกอย่างตั้งแต่รายละเอียดของภาระผูกพันทางศาสนา (เช่น Ghusl หรือ Wudu สรงสำหรับละหมาด) ไปจนถึงรูปแบบการทักทายที่ถูกต้องและความสำคัญของความเมตตากรุณา ทาส ดังนั้น "จำนวนมาก" ของกฎของชะรีอะฮ์ (กฎหมายอิสลาม) ได้มาจากหะดีษมากกว่าคัมภีร์กุรอาน

Ḥadīthเป็นคำภาษาอาหรับสำหรับสิ่งต่างๆ เช่น คำพูด รายงาน บัญชี การเล่าเรื่อง: 471  ต่างจากคัมภีร์อัลกุรอาน ไม่ใช่ชาวมุสลิมทุกคนที่เชื่อว่าบัญชีฮะดิษ (หรืออย่างน้อยก็ไม่ใช่ทุกฮาดิษทั้งหมด) เป็นการเปิดเผยจากพระเจ้า หะดีษไม่ได้เขียนโดยผู้ติดตามของมูฮัมหมัดทันทีหลังจากที่เขาเสียชีวิต แต่หลายชั่วอายุคนต่อมาเมื่อพวกเขาถูกรวบรวม รวบรวม และรวบรวมเป็นคลังวรรณกรรมอิสลามขนาดใหญ่ คอลเลกชันที่แตกต่างกันของหะดีษจะมาเพื่อแยกความแตกต่างของสาขาต่าง ๆ ของศาสนาอิสลาม มีชาวมุสลิมสมัยใหม่หลายคน (บางคนเรียกตัวเองว่า Quranists แต่หลายคนรู้จักกันในนามผู้ส่งสาร) ซึ่งเชื่อว่าฮะดิษส่วนใหญ่เป็นการปรุงแต่ง (pseudepigrapha) ที่สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 8 และ 9 CE ซึ่งอ้างว่าเป็นพระมูฮัมหมัด

เนื่องจากหะดีษบางบทมีข้อความที่น่าสงสัยและขัดแย้งด้วย การตรวจสอบหะดีษจึงกลายเป็นสาขาวิชาหลักในศาสนาอิสลาม ในรูปแบบคลาสสิก หะดีษมีสองส่วน—สายของผู้บรรยายที่ส่งรายงาน (อิซาด) และข้อความหลักของรายงาน (มัท)

ในบรรดานักวิชาการของสุหนี่อิสลาม คำว่าฮะดิษอาจไม่เพียงแต่รวมถึงคำพูด คำแนะนำ แนวทางปฏิบัติ ฯลฯ ของมูฮัมหมัดเท่านั้น แต่ยังรวมถึงคำของสหายของเขาด้วย ในชีอะอิสลาม หะดีษเป็นศูนย์รวมของซุนนะห์ คำพูดและการกระทำของมูฮัมหมัดและครอบครัวของเขาคืออะห์ล อัลบัยต์ (ฟาติมาห์ ธิดาสิบสองอิหม่ามและลูกสาวของมูฮัมหมัด)

อิหม่ามอันนาวาวีเป็นหนึ่งในปราชญ์ที่ยิ่งใหญ่ ในบรรดาผลงานของเขาคือคอลเลกชั่นของ 42 หะดีษของท่านศาสดา Sallallaahu 'alayhi wa sallam ซึ่งเป็นคำอธิบายที่ครอบคลุมเกี่ยวกับศาสนาอิสลาม งานนี้เรียกกันทั่วไปว่า "สี่สิบหะดีษของอันนะวาวี"

Nawawi's Forty (อาหรับ: الأربعون النووية) เป็นการรวบรวมหะดีษสี่สิบบทโดยอิหม่ามอัลนาวาวี ซึ่งส่วนใหญ่มาจากกลุ่มมุสลิมซอฮิห์และซาฮิอัลบุคอรี คอลเลกชันของหะดีษนี้มีคุณค่าอย่างยิ่งตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมา เนื่องจากเป็นการกลั่นโดยเจ้าหน้าที่ที่มีชื่อเสียงและเป็นที่เคารพนับถือมากที่สุดคนหนึ่งในหลักนิติศาสตร์อิสลาม จากรากฐานของกฎหมายศักดิ์สิทธิ์ของอิสลามหรือชารีอะห์ ในการรวบรวมคอลเลกชันนี้ เป็นจุดมุ่งหมายที่ชัดเจนของผู้เขียนว่า “หะดีษแต่ละบทเป็นพื้นฐานที่ดี (qāʿida ʿaẓīma) ของศาสนา ซึ่งนักวิชาการด้านศาสนาอธิบายว่าเป็น 'แกนของศาสนาอิสลาม' หรือ 'ครึ่งหนึ่งของศาสนาอิสลาม' หรือ ' ส่วนที่สามหรือสิ่งที่คล้ายคลึงกัน และเพื่อให้เป็นกฎว่าสี่สิบหะดีษนี้จัดว่าเป็นเสียง (ṣaḥīḥ)


يحتوي التطبيق على شرح "جامع العلوم والحكم" لابن رجب وشرح ابن عثيمين وشرح عبد الكريم الخضير + الشرومإيت الأبن عثيمين وشرح عبد الكرير + الشرومإيت الأبن عثيمين وشرح عبد الكرير + الشرومإيت الأبن عثيمين