Το Ιουλιανό ημερολόγιο, που προτάθηκε από τον Ιούλιο Καίσαρα στο AUC 708 (46 π.Χ.), ήταν μια μεταρρύθμιση του ρωμαϊκού ημερολογίου. Τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου AUC 709 (45 π.Χ.), με διάταγμα. Σχεδιάστηκε με τη βοήθεια Ελλήνων μαθηματικών και αστρονόμων όπως ο Σωσιγένης της Αλεξάνδρειας.
Το ημερολόγιο έγινε το κυρίαρχο ημερολόγιο στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και αργότερα στο μεγαλύτερο μέρος του δυτικού κόσμου για περισσότερα από 1.600 χρόνια μέχρι το 1582, όταν ο Πάπας Γρηγόριος ο ΙΓ εξέδωσε μια μικρή τροπολογία για τη μείωση του μέσου όρου ενός έτους από 365,25 ημέρες σε 365,2425 ημέρες και στη συνέχεια ήταν διορθώθηκε. Απόκλιση του Ιουλιανού ημερολογίου έναντι του ηλιακού έτους. Αυτό το αναθεωρημένο ημερολόγιο, το οποίο έγινε γνωστό ως Γρηγοριανό ημερολόγιο, υιοθετήθηκε παγκοσμίως κατά τους επόμενους αιώνες, πρώτα στις καθολικές χώρες και στη συνέχεια στις προτεσταντικές χώρες του δυτικού χριστιανικού κόσμου.
Το Ιουλιανό ημερολόγιο εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σε τμήματα της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και τμήματα της Ανατολικής Ορθοδοξίας καθώς και από Βερβέρους.
Το Ιουλιανό ημερολόγιο έχει δύο τύπους ετών: ένα κανονικό έτος 365 ημερών και ένα δίσεκτο έτος 366 ημερών. Ακολουθεί ένας απλός κύκλος τριών φυσιολογικών ετών και ενός δίσεκτου έτους, δίνοντας ένα μέσο έτος 365,25 ημερών. Αυτό είναι περισσότερο από την πραγματική τιμή ενός ηλιακού έτους 365.2249 ημερών (τρέχουσα τιμή, η οποία ποικίλλει) που σημαίνει ότι το Ιουλιανό ημερολόγιο κερδίζει μια μέρα κάθε 128 χρόνια. Για οποιοδήποτε γεγονός κατά τη διάρκεια των ετών 1901 έως 2099, η ημερομηνία του σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο είναι 13 ημέρες αργότερα από την αντίστοιχη Γρηγοριανή ημερομηνία.
Προσαρμοσμένο από:
https://en.wikipedia.org/wiki/Julian_calendar
Μετάφραση από την Google
Ενημερώθηκε στις
18 Δεκ 2023