Versión bíblica romanesa
A primeira tradución completa ao romanés realizouse en 1688 (chamada "Biblia de la Bucureşti"). O Antigo Testamento foi traducido por Nicolae Milescu, de orixe moldavo, en Constantinopla. O tradutor utilizou como fonte unha Septuaginta publicada en Frankfurt en 1597. O manuscrito foi despois revisado en Moldavia e posteriormente levado a Bucarest, onde foi de novo suxeito a revisión por un equipo de estudosos valacos (entre os que estaban Radu e Şerban Greceanu) con coa axuda de Şerban Cantacuzino e Constantin Brâncoveanu.
Antes da publicación da Biblia de Bucarest (1688), publicáronse outras traducións parciais, como o Evanxeo eslavo-romano (1551), O Evanxeo de Coresi (1561), O Salmo de Braşov (1570), Palia de Orăştie (1582), O Novo Testamento de Alba Iulia (1648) e outros. En setembro de 1911, a Sociedade Bíblica Británica e Estranxeira imprimiu o Antigo Testamento de Iasi co Novo Testamento de Nitzulescu, revisado polo profesor Garboviceanu e verificado polo profesor Alexics. Este era o texto oficial do BFBS antes de que Cornilescu fose adoptado en 1924, pero era máis literal. Este texto foi revisado por Cornilescu a partir de 1928 e impreso pola Sociedade Bíblica en 1931 e desde entón non se reimprimiu.
Actualmente empréganse dúas traducións principais en romanés. A Igrexa Ortodoxa usa a Versión sinodal, a tradución estándar da Biblia ortodoxa romanesa, publicada en 1988[1] coas bendicións do patriarca Teoctist Arăpașu. As denominacións protestantes usan principalmente a tradución da Sociedade Bíblica traducida por Dumitru Cornilescu. O Novo Testamento publicouse por primeira vez en 1921, e toda a Biblia con referencias en 1924, producida pola Sociedade Bíblica Británica e Estranxeira. En 1989 apareceu unha revisión non oficial da editorial alemá Gute Botschaft Verlag (GBV); tratou de achegar a tradución existente aos manuscritos orixinais, nunha forma gramaticalmente corrixida e adaptada segundo a evolución da lingua romanesa moderna.
Última actualización
28 de ago. de 2018