ما همیشه خواهیم داشت پاریس یک تجربه روایی کوتاه درباره دوست داشتن فردی مبتلا به زوال عقل است.
این داستان سایمون اسمیت، سرآشپز بازنشسته ای است که با کلر، همسر پنجاه ساله اش زندگی می کند. کلر کم کم حافظه خود را از دست می دهد و سایمون باید عشق خود را به او و تمایلش به حفظ عادی بودن و خودمختاری نسبت به سردرگمی که در زندگی هر دوی آنها رخنه کرده است متعادل کند.
ما همیشه خواهیم داشت پاریس یک ماجراجویی مفید است که تجربه زیسته از دست دادن حافظه و زیبایی عشقی که دو عمر طول می کشد را بررسی می کند.
- یک روایت قدرتمند و احساسی
– فعل و انفعالات و مکانیک بدون فشار
- یک تجربه جمع و جور که برای بازی کردن در یک جلسه عالی است
تاریخ بهروزرسانی
۳۱ مرداد ۱۴۰۲