Men qurgan eng chiroyli orzularim buzib tashlandi.
Ustiga-ustak hech kutilmagan insonlar tarafidan. Menn esa
bu vaziyatda sukut saqladim. Qo'rqoqligimdan emas, ranjiganimdan. Ba'zan insonning eng ko'p gapirishi kerak bo'lgan narsalarning o'rniga uning jimjitligi sahnaga chiqadi.
Menn ham jim bo'lib, o'z spektaklimni tomosha qildim.
Reytinglarda rekordni qayd qilgan bu spektaklda bosh
rolni yolg'izligim va puchga chiqqan hayollarim o'ynadi. Menn
esa shunchaki tomosha qildim. Eng go'zal hislarimni bunga
arzimaydigan insonlar uchun isrof qildim.
Qalbingizni duch kelgan insonga
beravermang, sindirib yerga otadilar.
Shu holingizda qolib ketasiz.
Mendan chorasizlikning
ta'rifini soʻradilar.
Menn esa sening ismingni aytdim...
Boxabar bo'lishingni istadim.
Yoʻqsan bugun...
Kecha bo'lmaging kabi...
Va ertaga boʻlmasligingdek...
Aytganlaridek:
“Ba'zi insonlarni taniganingga
pushaymon boʻlasan. Ba'zilarini esa
juda kech taniganingga”.
Menn seni taniganimga
pushaymon boʻldim.
Kech taniganimga skinke...
Sen tufayli doim pushaymon boʻldim.
Ishq bilan birga.
Vaholanki, hun er edim senga:
Hech ochilmagan kitobning
chang bosgan sahifalarida
o'qilishini kutgan.