IPC Indian Penal Code EduGuide
Bevat advertentiesIn-app aankopen
100K+
Downloads
Iedereen
info
Over deze app
Disclaimer: deze applicatie is niet gelieerd aan of representatief voor enige overheidsinstantie. Het is een privéplatform ontwikkeld voor educatieve doeleinden. Alle informatie of diensten die door deze app worden geleverd, worden door geen enkele overheidsinstantie onderschreven of gesanctioneerd. Inhoudsbron: https://lddashboard.legislative.gov.in/actsofparliamentfromtheyear/indian-penal-code
Het Indiase Wetboek van Strafrecht (IPC) is het belangrijkste wetboek van strafrecht van India. Het is een alomvattend wetboek dat bedoeld is om alle inhoudelijke aspecten van het strafrecht te bestrijken. De code werd in 1860 opgesteld op aanbeveling van de eerste wetscommissie van India, opgericht in 1834 onder de Charter Act van 1833 onder voorzitterschap van Thomas Babington Macaulay. Het werd van kracht in Brits-Indië tijdens de vroege Britse Raj-periode in 1862. Het was echter niet automatisch van toepassing in de prinselijke staten, die tot de jaren veertig hun eigen rechtbanken en rechtsstelsels hadden. Het Wetboek is sindsdien meerdere malen gewijzigd en wordt nu aangevuld met andere strafbepalingen.
Na de opdeling van het Brits-Indische rijk werd het Indiase wetboek van strafrecht geërfd door zijn opvolgerstaten, de Dominion of India en de Dominion of Pakistan, waar het zelfstandig verder gaat als het Pakistaanse wetboek van strafrecht. Het Wetboek van Strafrecht van Ranbir (RPC), dat van toepassing is in Jammu en Kasjmir, is ook op deze wet gebaseerd. Na de scheiding van Bangladesh en Pakistan bleef de code daar van kracht. De Code werd ook aangenomen door de Britse koloniale autoriteiten in het koloniale Birma, Ceylon (het huidige Sri Lanka), de Straits Settlements (nu onderdeel van Maleisië), Singapore en Brunei, en blijft de basis van de wetboeken van strafrecht in die landen.
Het doel van deze wet is om te voorzien in een algemeen wetboek van strafrecht voor India. Hoewel dit geen initiële doelstelling is, trekt de wet niet de strafwetten in die van kracht waren op het moment dat ze in India van kracht werden. Dit was zo omdat de Code niet alle strafbare feiten bevat en het mogelijk was dat sommige strafbare feiten alsnog uit de Code waren weggelaten, die niet bedoeld waren om van strafrechtelijke gevolgen te worden vrijgesteld. Hoewel dit Wetboek de gehele wet op dit gebied consolideert en uitputtend is over de zaken waarvoor het de wet uitvaardigt, zijn er naast het Wetboek nog veel meer strafwetten opgesteld die verschillende strafbare feiten regelen.
Het Indiase wetboek van strafrecht van 1860, onderverdeeld in drieëntwintig hoofdstukken, omvat vijfhonderdelf secties. De Code begint met een inleiding, geeft uitleg en uitzonderingen die daarin worden gebruikt, en heeft betrekking op een breed scala aan overtredingen.
Download nu en geniet van het lezen :-)
Het Indiase Wetboek van Strafrecht (IPC) is het belangrijkste wetboek van strafrecht van India. Het is een alomvattend wetboek dat bedoeld is om alle inhoudelijke aspecten van het strafrecht te bestrijken. De code werd in 1860 opgesteld op aanbeveling van de eerste wetscommissie van India, opgericht in 1834 onder de Charter Act van 1833 onder voorzitterschap van Thomas Babington Macaulay. Het werd van kracht in Brits-Indië tijdens de vroege Britse Raj-periode in 1862. Het was echter niet automatisch van toepassing in de prinselijke staten, die tot de jaren veertig hun eigen rechtbanken en rechtsstelsels hadden. Het Wetboek is sindsdien meerdere malen gewijzigd en wordt nu aangevuld met andere strafbepalingen.
Na de opdeling van het Brits-Indische rijk werd het Indiase wetboek van strafrecht geërfd door zijn opvolgerstaten, de Dominion of India en de Dominion of Pakistan, waar het zelfstandig verder gaat als het Pakistaanse wetboek van strafrecht. Het Wetboek van Strafrecht van Ranbir (RPC), dat van toepassing is in Jammu en Kasjmir, is ook op deze wet gebaseerd. Na de scheiding van Bangladesh en Pakistan bleef de code daar van kracht. De Code werd ook aangenomen door de Britse koloniale autoriteiten in het koloniale Birma, Ceylon (het huidige Sri Lanka), de Straits Settlements (nu onderdeel van Maleisië), Singapore en Brunei, en blijft de basis van de wetboeken van strafrecht in die landen.
Het doel van deze wet is om te voorzien in een algemeen wetboek van strafrecht voor India. Hoewel dit geen initiële doelstelling is, trekt de wet niet de strafwetten in die van kracht waren op het moment dat ze in India van kracht werden. Dit was zo omdat de Code niet alle strafbare feiten bevat en het mogelijk was dat sommige strafbare feiten alsnog uit de Code waren weggelaten, die niet bedoeld waren om van strafrechtelijke gevolgen te worden vrijgesteld. Hoewel dit Wetboek de gehele wet op dit gebied consolideert en uitputtend is over de zaken waarvoor het de wet uitvaardigt, zijn er naast het Wetboek nog veel meer strafwetten opgesteld die verschillende strafbare feiten regelen.
Het Indiase wetboek van strafrecht van 1860, onderverdeeld in drieëntwintig hoofdstukken, omvat vijfhonderdelf secties. De Code begint met een inleiding, geeft uitleg en uitzonderingen die daarin worden gebruikt, en heeft betrekking op een breed scala aan overtredingen.
Download nu en geniet van het lezen :-)
Geüpdatet op
Veiligheid van gegevens begint met inzicht in de manier waarop ontwikkelaars je gegevens verzamelen en delen. Procedures voor gegevensprivacy en beveiliging kunnen variëren op basis van je gebruik, regio en leeftijd. De ontwikkelaar heeft deze informatie aangeleverd en kan die in de loop van de tijd updaten.
Wat is er nieuw
Bug fixes and improvements
