Nýja testamentið Nýja testamentið
Kristna biblían er safn af helgum kristnum textum. Þessir ýmsu textar eru kallaðir frá fornu fari aðeins „bækur“, þar sem orðið „biblía“ er fleirtöluform gríska orðið „biblos“.
Það er aðgreint frá Tanakh sem er heilagur texti gyðingdóms og er líklega vísað til með sama „biblíu“ nafni, sérstaklega í hebresku biblíuútgáfunum. Bækur hans eru í fyrsta hluta kristinnar biblíu að nafni „Gamla testamentið“.
Kristni Biblíunni er skipt í tvo hluta, nefnilega Gamla testamentið og Nýja testamentið. Gamla testamentið hefur að geyma rit sem skrifuð voru fyrir Jesú Krist og bækur Nýja testamentisins voru skrifaðar eftir hann.
Gamla testamentið
Bækur Gamla testamentisins eru í meginatriðum úr hebresku biblíunni, þó að kirkjudeildirnar séu aðeins frábrugðnar því. Það var að á kristnitímanum var munur á gyðingdómi varðandi bækurnar sem taldar voru heilagir textar. Málið var fjarlægt frá 80 e.Kr. þegar fræðimenn gyðinga í Jabneh (Jamnia) tóku sterkar afstöðu gegn fylgjendum Jesú.
Þá voru kristnir menn þegar vanir grísku útgáfunni af helga textanum sem þýddur var á 2. öld f.Kr., þekktur sem Septuagint og átti fjölda bóka sem ekki voru á upprunalegu hebresku eða arameísku, eða skrifaðar beint á grísku. .
Kristna biblían innihélt þannig 7 bækur (tvær Makkabeu, Joshua bin Shira, Visku, Tobith, Judith og Baruch, svo og hluta af Ester og Daníel) sem ekki var samþykkt af Gyðingum.
Þessari bókum var hafnað af Martin Luther á 16. öld, þá af flestum mótmælendum, en eru í auknum mæli notaðar af kaþólsku og rétttrúnaðarkirkjunni í nafni 5. Mósebókar.
Nýja testamentið
Það eru 27 bækur Nýja testamentisins. Fyrstu fjögur eru guðspjöllin fjögur sem innihalda lífssögur, athafnir og orð Jesú.
Aðrir eru Postulasagan, Bréfs postularnir, sérstaklega Páll postuli og Opinberun Jóhannesar.