A Técnica Pomodoro é un método de xestión do tempo desenvolvido por Francesco Cirillo a finais da década de 1980.[1] Usa un temporizador de cociña para dividir o traballo en intervalos, normalmente de 25 minutos de duración, separados por breves descansos. Cada intervalo coñécese como Pomodoro, da palabra italiana para tomate, despois do temporizador de cociña en forma de tomate que Cirillo utilizaba como estudante universitario.
É moi sinxelo de usar:
A técnica orixinal ten seis pasos:
Decidir a tarefa a realizar.
Establece o temporizador de Pomodoro (normalmente durante 25 minutos)
Traballar na tarefa.
Remata o traballo cando soa o temporizador e fai un pequeno descanso (normalmente de 5 a 10 minutos)
Volve ao paso 2 e repite ata completar catro Pomodoro.
Despois de que se fagan catro Pomodoro, tómase un longo descanso (normalmente de 20 a 30 minutos) en lugar de un pequeno descanso. Unha vez que remate a longa pausa, volva ao paso 2.
Para os efectos da técnica, un Pomodoro é un intervalo de tempo de traballo.
Para os efectos da técnica, un Pomodoro é un intervalo de tempo de traballo
Realízanse descansos regulares, favorecendo a asimilación. Un descanso de 10 minutos separa os pomodoros consecutivos. Catro Pomodoro forman un conxunto. Hai un descanso máis longo de 20 a 30 minutos entre series.
Un obxectivo da técnica é reducir o efecto das interrupcións internas e externas sobre o foco e o fluxo. Un Pomodoro é indivisible; cando se interrompe durante un Pomodoro, ou a outra actividade debe ser gravada e aprazada (utilizando a estratexia de informar - negociar - programar - devolver chamadas) ou abandonar o Pomodoro.
Despois de completar a tarefa nun Pomodoro, o tempo restante debe dedicarse a actividades, por exemplo:
Revisa o teu traballo que acabas de rematar (opcional)
Revisa as actividades desde o punto de vista da aprendizaxe (ex.: Que obxectivo de aprendizaxe conseguiu? Que resultado de aprendizaxe conseguiu? Cumpriu o seu obxectivo de aprendizaxe, obxectivo ou resultado da tarefa?)
Revisa a lista de tarefas próximas para os próximos bloques de tempo planificados de Pomodoro e comeza a reflexionar sobre elas ou a actualizalas.
Cirillo suxire:
Os casos específicos deben tratarse con sentido común: se remata unha tarefa mentres o Pomodoro aínda está marcando, aplícase a seguinte regra: Se comeza un Pomodoro, ten que soar. É unha boa idea aproveitar a oportunidade de sobreaprender, utilizando a parte restante do Pomodoro para revisar ou repetir o que fixeches, facer pequenas melloras e anotar o que aprendes ata que soa o Pomodoro.
As fases de planificación, seguimento, gravación, procesamento e visualización son fundamentais para a técnica. Na fase de planificación, priorízanse as tarefas rexistrándoas nunha lista "To Do Today", que permite aos usuarios estimar o esforzo que precisarán. A medida que se completan os de Pomodoro, son rexistrados, engadindo unha sensación de realización e proporcionando datos brutos para a posterior autoobservación e mellora.
Última actualización
7 de out. de 2023