Монголын түүх/Mongolia History

Histaprenius

Contiene anunciosCompras directas desde la app

Acerca de esta app

(Mongol)

Монголын тыүх нь монголчуудын нүүдэл ба суурьшлын тыүхтэй салшгүй холбоотой. uddlen монгол Улсын нутаг дэвсгэрт хн суурьшсан цагаас эхлэн нүүдэлчид (нгдэлчин соёл иргэншил) эзэгнэн, Хүннү, Сяньби гүрнүүд байгуулагдаж байв. 1190 онд Чингис хаан тархай бутархай олон монгол аймгийг нэгэн тугийн дор нэгтгэв. Их Монгол Улс хүчирхэгжсэн үедээ Европын зыүн хагас, Азийн ихэнх газар нутгийг uddle мэдэлд оруу лсан, хүн тuddle тыыхэнд дахин давтагдаагый асар том газар нутагтай, улсын нутаг дэвсгэр дотроо Монголын э нхтайвныг бий болгож чадсан хүчирхэг грэн байлаа. Хэдийгээр монголчууд дэлхийн тыүхэнд тодрон гарч, Ази-Европын хооронд урьд нь байгаагый соёл, худалдааг шин э тывшинд авчирсан ч ихэнх монголчууд нүүдлийн амьдралтай хэвээр байсан юм. 1262 онд Их Монгол улс задран Алтан Ордны улс, Ил Хаант Улс, Цагадайн улс, Юань улс нэртэйгээр дегадайн том грэнд хуваагдан, 16-р зууныг хүртэл uddle хоорондоо дайтах буюу нэгдсээр ирэв. Яг энэ үедээ монголчууд Буддын шашны нuddle невтаж эхэлсэн ба тыүнээс хойш нэг их удалгүй буюу 17-р зууны сыүлээс эхлэн 18-р зууны дунд гэхэд ихэнх монголчууд Чин улсад дагаар орсон байна. 20-р зууны эхэнд 1911 онд Чин улсын задран унах үед Хятад, Тuddlevuddle, Монгол гурван улс нэгэн зэрэг тусгаар тогнос en el baño. Энэ үед монголчууд эхлээд Хаант Оросын тусламжтайгааар Олноо کгдсен Монгол Улсыг, дараа нь 1924 онд Зuddleвл Щлт Холбоот Улсын тусламжтайгаар Бүгд Найрамдах Монгол Ард Улсыг байгуулсан нь дэлхийн тыүхэн дэх хоёр дахь социалист улс болсон юм. Үүний дараа З֩вл֩лт Улстай мер зэрэгцэн улсаа хοгжыүлж чаджээ. Зыүн Европт гарсан 1989 оны хувьсгалууд ч монголд улс терийн uddle авчирсан ба ы дынд нь 1992 онд ардчил сан дэглэмтэй Үндсэн хуульт, чuddle зах зээлийн нийгэмд шилжин орсон. Тедийн засгаас эдийн засагт шилжих шилжилт нь ихээхэн асуудлыг дагулсааар байгаа б uddle эдийн засгийн ֩селт зарим жилүүдэд маш trudeh ы ы байхад ч нийт хүн амын гуравны нэг нь яд уу амьдарч байсан.

(Inglés )

Varios imperios nómadas, incluido el Xiongnu (siglo III a. C.-siglo I d. C.), el estado de Xianbei (c. 93-234 d. C.), el Rouran Khaganate (330-555), el primer (552-603) y el segundo Khaganates turcos ( 682–744) y otros, gobernaron el área de la actual Mongolia. El pueblo Khitan, que usaba una lengua paramongólica, fundó un imperio conocido como la dinastía Liao (916-1125) y gobernó Mongolia y partes del norte de China, el norte de Corea y el actual Lejano Oriente ruso.

En 1206, Genghis Khan pudo unir a las tribus mongoles, forjándolas en una fuerza de combate que luego estableció el imperio contiguo más grande de la historia mundial, el Imperio Mongol (1206-1368). Después de la fragmentación del Imperio mongol, Mongolia pasó a ser gobernada por la dinastía Yuan (1271-1368), con sede en Khanbaliq (la actual Beijing) y administrada como parte de la provincia de Lingbei. El budismo en Mongolia comenzó con la conversión de los emperadores Yuan al budismo tibetano y su difusión.

Después del colapso de la dinastía Yuan liderada por los mongoles en 1368, la corte Yuan se retiró a la meseta de Mongolia, lo que marcó el comienzo de la dinastía Yuan del Norte (1368-1635). Los mongoles regresaron a sus patrones anteriores de luchas internas y a sus viejas costumbres chamanistas después del colapso de la dinastía Yuan. El budismo resurgió en Mongolia en los siglos XVI y XVII.

A finales del siglo XVII, Mongolia pasó a formar parte de la dinastía Qing liderada por los manchúes. Durante la Revolución Xinhai, Mongolia declaró su independencia de Qing, pero tuvo que luchar hasta 1921 para establecer firmemente la independencia de facto y hasta 1945 para obtener el reconocimiento internacional. Como consecuencia de ello, Mongolia quedó bajo una fuerte influencia soviética. En 1924, se declaró la República Popular de Mongolia y la política mongola comenzó a seguir los mismos patrones que la política soviética de la época. Después de las revoluciones de 1989, la Revolución Mongol de 1990 condujo a un sistema multipartidista, una nueva constitución en 1992 y una transición a una economía de mercado.