History of Poland

Histaprenius

Contiene anunciosCompras directas desde la app

Acerca de esta app

(Polski)

Historia Polski — obejmuje dzieje państwa i narodu polskiego od X do XXI wieku.

Dzieje Polski rozpoczynają się wraz z panowaniem pierwszego Historycznego władcy Mieszka I, który w 966 roku przyjął chrzest. Jego syn Bolesław Chrobry w 1025 roku został koronowany na pierwszego króla Polski. Do 1138 roku Polska jako monarquia patrymonialna rządzona była przez władców z dynastii Piastów, którzy nie licząc wydzielanych juniorom dzielnic i przejściowych okresów podziału, zachowywali zwierzchność nad całym jej terytorium.

We efekcie tzw. ustawy sukcesyjnej księcia Bolesława Krzywoustego ziemie polskie uległy na 150 lat pogłębiającemu się rozbiciu dzielnicowemu. Próby ponownego zjednoczenia zaczęto podejmować pod koniec XIII w., a ostatecznie zostały one uwieńczone koronacją Władysława Łokietka w 1320 roku. Dynastia Piastów wygasła po śmierci jego syna, Kazimierza Wielkiego w 1370, który nie pozostawił legalnego następcy. Rządy w Polsce przejęli Andegawenowie (Ludwik Węgierski i Jadwiga), a następnie — poprzez ślub Jadwigi z wielkim księciem litewskim Jagiełłą — królowie z dynastii Jagiellonów.

W 1569 Korona Królestwa Polskiego weszła w stały związek z Wielkim Księstwem Litewskim. Na mocy unii zawartej w Lublinie powstała Rzeczpospolita Obojga Narodów, którą od 1573 rządzili władcy powoływani drogą wolnej elekcji. Państwo to było jednym z największych terytorialnie organizmów politycznych Europy. Po pokoju z Rosją zawartym w Polanowie w 1634 osiągnęło powierzchnię 990 tys. km². W tym okresie w Rzeczypospolitej wykształcił się swoisty system polityczny, oparty na dominacji liczniejszej niż w innych krajach europejskich szlachty i systemie rządów parlamentarnych. Złoty wiek państwa przypadł na okres rządów ostatnich Jagiellonów. Ostatecznie zakończył się on wraz z wojnami połowy XVII wieku.

W kolejnym stuleciu pogrążona w anarchii Rzeczpospolita zaczęła popadać w silną zależność od Rosji, a następnie zniknęła z mapy Europy w rezultacie trzech rozbiorów. Samodzielne państwo polskie nie istniało aż do XX wieku, choć okresowo pojawiały się jego szczątkowe formy, takie jak Księstwo Warszawskie, Królestwo Polskie czy Wielkie Księstwo Poznańskie. Pełne odrodzenie Polski nastąpiło dopiero po I wojnie światowej, kiedy w sytuacji upadku mocarstw rozbiorowych powstała II Rzeczpospolita. Istniała ona do 1939, czyli do początku II wojny światowej. We wrześniu 1939 ziemie polskie zajęte zostały przez III Rzeszę i ZSRR. Dopiero de 1944 rozpoczęło się ich stopniowe przejmowanie przez oddziały sowieckie i utworzonego u ich boku Ludowego Wojska Polskiego.


(Inglés)

La historia de Polonia abarca más de mil años, desde las tribus medievales, la cristianización y la monarquía; a través de la Edad de Oro de Polonia, el expansionismo y convertirse en una de las mayores potencias europeas; hasta su colapso y particiones, dos guerras mundiales, el comunismo y la restauración de la democracia.

Las raíces de la historia polaca se remontan a la antigüedad, cuando el territorio de la actual Polonia estaba poblado por varias tribus, entre ellas celtas, escitas, clanes germánicos, sármatas, eslavos y bálticos. Sin embargo, fueron los lequitas eslavos occidentales, los ancestros más cercanos de los polacos étnicos, quienes establecieron asentamientos permanentes en las tierras polacas durante la Alta Edad Media. Los lequíticos polanos occidentales, una tribu cuyo nombre significa "gente que vive en campos abiertos", dominaron la región y dieron su nombre a Polonia, que se encuentra en la llanura del norte y centro de Europa.

La primera dinastía gobernante, los Piast, surgió en el siglo X d.C. El duque Mieszko I es considerado el creador de facto del estado polaco y es ampliamente reconocido por su adopción del cristianismo occidental en el año 966 d.C. El dominio de Mieszko fue reconstituido formalmente como reino medieval en 1025 por su hijo Bolesław I el Valiente, conocido por la expansión militar bajo su gobierno.