سوره یکی از 114 فصل قرآن است. تمام سوره های قرآن به جز نهم با سخنان بسم الهیر رحمانیر رحیم آغاز می شود: "به نام خداوند مهربان مهربان"
همه انبیاء و حوالی ها ، که به عنوان فضل الهی به بشریت فرستاده شدند ، در لحظه هایی از مشکلات و موفقیت ها ، مشکلات و شادی ها امید خود را به خداوند متعال سپردند و خود را با هاله ای از دعا و دعوت از او محاصره کردند. برای همه ایجاد شده ، آنها رهبر شدند ، و نشانگر راه نجات ، نیاز خود را به نزدیک بودن به خدا در هر شرایطی را با مثال خودشان مطرح کردند.
پناه بردن به خدا قانون زندگی است ، جوهر اطاعت از خداوند است. هر چه در زمین و در بهشت وجود داشته باشد از فرمان الهی پیروی می کند ، در زبانهای قابل دسترسی برای آنها صاحب قدرت نامتناهی را گرامی می دارد و به او دعایی می بخشد. تعلیم و تربیت مناسب دینی ، میل درونی مومن را به حضور در دوسو بیدار می کند. از این گذشته ، مهمترین کلید دروازه های باشکوه در قلب مومین است که به سوی خداوند منتهی می شوند.
دو با هر تکرار ، در روح مؤمنین به شکل احساسات درونی آغشته می شود که بر شخصیت او تحمیل می شود ، یکی از ویژگی های او می شود. بنابراین ، صاحبان روحهای ممتاز دائماً در یك بخش زندگی می كنند.
تاریخ بهروزرسانی
۲۹ بهمن ۱۴۰۲