Кніга, якую вы трымаеце ў руках, складзена для таго, каб даць чытачу магчымасць дакрануцца да духоўнага вопыту Хрысціянскага Усходу. Тут сабраныя трыста выслоўяў больш за пяцьдзесят праваслаўных святых з Палестыны, Сірыі, Егіпта, Грэцыі, Расіі, Сербіі, Чарнагорыі, Грузіі. Паколькі першую тысячу гадоў па Нараджэньне Хрыстова Заходняя Царква ўваходзіла ў сям'ю Праваслаўных Цэркваў, то ў нашым сходзе можна ўбачыць і выказванні старажытных святых, якія жылі на тэрыторыі сучасных Італіі, Англіі, Францыі, Туніса, - усё гэта складае агульнае духоўную спадчыну Праваслаўнай Царквы. Самае ранняе з прыведзеных тут выслоўяў было запісана ў другой палове I стагоддзя, самае пазней - у другой палове ХХ стагоддзя. Дзе б яны ні жылі, калі б яны ні жылі і кім бы яны ні былі, праваслаўныя святыя кажуць пра адну духоўнай рэальнасці, таму выказванні іх гэтак гарманічна дапаўняюць адзін Дурга. У XIX стагоддзі святой Ігнацій (Брянчанінаў) так выказаў гэта назіранне: «Калі ў восеньскую ясную ноч я гляджу на чыстае неба, усеянае незлічонымі зоркамі, выпусканага адзіны святло, тады кажу сабе: такія пісанні святых бацькоў. Калі ў летні дзень гляджу на шырокае мора, пакрытае мноствам розных судоў, што бягуць пад адным ветрам, да адной мэты, да адной прыстані, тады кажу сабе: такія пісанні бацькоў. Калі чую стройны хор, у якім розныя галасы ў вытанчанай гармоніі спяваюць адзіную песьню, тады кажу сабе: такія пісанні бацькоў »(сьвц. Ігнацій (Брянчанінаў)). Я веру, што гэтая невялікая падборка сьвятаайцоўскіх афарызмаў будзе цікавая і карысная не толькі для праваслаўных хрысціян, але і для ўсіх, хто шануе сучаснасць. Многае з таго, што сабрана тут, дапамагло асабіста мне, - дало адказ на турбавалі пытанні, дазволіла па-новаму асэнсаваць тое, што адбываецца ў маім жыцці, - і я рашыўся праз гэтую кнігу падзяліцца з іншымі тым, што мне дорага.
дыякан Георгій Максімаў
8 студзеня 2011 года