«Իմաստության գիրքը» կամ «Սողոմոնի իմաստությունը» հրեական ստեղծագործություն է, որը գրվել է հունարենով և, ամենայն հավանականությամբ, կազմվել է Եգիպտոսի Ալեքսանդրիայում։ Ընդհանուր առմամբ թվագրված է մ.թ.ա. առաջին դարի կեսերին, աշխատության կենտրոնական թեման հենց «իմաստությունն» է, որը դրսևորվում է երկու հիմնական ասպեկտների ներքո։ Առաջին ասպեկտն այն է, որ մարդկության հետ իր առնչությամբ իմաստությունը արդարների իմացության կատարելությունն է որպես Աստծո կողմից տրված պարգև, որն իրեն դրսևորում է գործի մեջ: Երկրորդ ասպեկտն այն է, որ Աստծո հետ անմիջական առնչությամբ իմաստությունը Աստծո հետ է ամբողջ հավերժությունից: Այն Յոթանասունի յոթ Սափիենցիալ կամ իմաստության գրքերից մեկն է, մյուսներն են՝ Սաղմոսներ, Առակներ, Ժողովող, Երգ Երգոց, Հոբ և Սիրաք: Այն ընդգրկված է կաթոլիկ եկեղեցու և արևելյան ուղղափառ եկեղեցու կանոններում։ Բողոքականների մեծամասնությունը այն համարում է ապոկրիֆայի մի մաս:
Վերջին թարմացումը՝
25 փտվ, 2024 թ.