Celem Soboru Homilii jest odpowiedź na prośbę uczestników Synodu Synodu Biskupów o Słowie Bożym, 2008. Papież Benedykt przyjął to i poprosił właściwe władze o przygotowanie rady homiletycznej (por. VD 60). Rozpoznał także pogląd wyrażony przez ojców na poprzednim Synodzie, że należy zwrócić większą uwagę na przygotowanie homilii (SC 46). I jego następca, Franciszek, homilia uważany za jeden z priorytetów w życiu Kościoła, jak to wynika z jego pierwszej adhortacji apostolskiej Evangelii Gaudium.
Kiedy Ojcowie Soboru Watykańskiego II opisują homilię, podkreślają jej wyjątkowy charakter w kontekście świętej liturgii. Homilia ma „wyciągnąć przede wszystkim ze źródeł Pisma Świętego i liturgii, głoszenia cudowne dzieła Boga w historii zbawienia iw tajemnicy Chrystusa, który jest naszym stale obecny i aktywny, szczególnie w czynnościach liturgicznych” (SC 35, 2). Wiele stuleci było homilią z naukami moralnymi lub doktrynalnymi wydanymi podczas święta Mszy Świętej, która często nie była bezpośrednio związana z samą celebracją. Od tamtej pory, jako katolicki ruch liturgiczny - która powstała pod koniec XIX wieku - próbował zintegrować Mszy osobistej pobożności i duchowości liturgicznej wiernych pojawiają się próby, mające na celu pogłębienie wewnętrznego relacji między Pismem Świętym i modlitwy. Wysiłki te, zachęcone przez papieża w pierwszej połowie XX wieku, przyniosły owoce do liturgii Kościoła, która pozostawiła nam Sobór Watykański II. Charakter i funkcja homilii są rozumiane w tej perspektywie.
Katalog dla HOMILETYCZNE stara się podsumować to, co działo się w tej dziedzinie w ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat, aby krytycznie ocenić pomagać kaznodzieje właściwie docenić funkcję homilii i zaoferować im instrukcji Wykonując swoje zadania, jakim jest życie Kościoła niezbędny.
Ostatnia aktualizacja
25 maj 2019