Metoda RULA (MCATEMNEY i CORLETT, 1993) jest adaptacją metody OWAS oraz innych zmiennych, takich jak:
moc;
b) Powtórzenie;
c) Zakres ruchu w stawie.
Pozycje są ustalane zgodnie z kątami między kończynami a ciałem, uzyskując wyniki, które określają poziom działania, który należy wykonać, podobnie jak w metodzie OWAS.
Metoda ta jest wskazana do analizy przeciążenia skoncentrowanego na szyi i kończynach górnych, wykorzystuje wykresy ułatwiające identyfikację amplitud ruchów w interesujących nas stawach, a także ocenia statyczną pracę mięśni i siły wywierane przez segmenty w analiza. Ze względu na łatwość i wiarygodność uzyskiwanych wyników metoda ta znajduje szerokie zastosowanie w ergonomicznej analizie postaw, czynności i stanowisk pracy.
Metoda RULA opiera się na ocenie kończyn górnych i dolnych, dla których ciało podzielono na dwie grupy A i B.
Grupa A składa się z kończyn górnych (ramiona, przedramiona i nadgarstki). Grupa B jest reprezentowana przez szyję, tułów, nogi i stopy. Pozycje są ustalane zgodnie z kątami między kończynami a ciałem, uzyskując wyniki, które określają poziom działania, którego należy przestrzegać. Ruchom stawów przypisano progresywne wyniki w taki sposób, że liczba 1 oznacza ruch lub postawę o najniższym ryzyku urazu, podczas gdy wyższe wartości, maksymalnie 7, reprezentują większe ryzyko urazu dla ocenianego segmentu ciała.
W aplikacji RULA istnieje możliwość generowania raportów w formacie PDF.
Ostatnia aktualizacja
18 lip 2023