Sonetos del amor oscuro: Música original y poesía

· Pep Tosar · Ierunātājs: Pep Tosar
Audiogrāmata
36 min
nesaīsināta
Piemērota
Vai vēlaties bezmaksas fragmentu (3 min)? Klausieties jebkurā laikā — pat bezsaistē. 
Pievienot

Par šo audiogrāmatu

Toda la obra de Federico García Lorca está rodeada de misterio, toda vez que las balas asesinas de Franco le arrebataron la vida. Y aún más aquellas partes de su obra que podemos considerar inacabadas. Es el caso de Sonetos del amor oscuro, el único texto conocido en el que el poeta habla abiertamente del amor entre dos hombres. Once composiciones de una belleza inigualable, escritas durante el último año de su vida, que no sabemos si iban a formar parte de un determinado conjunto o de qué forma Lorca las había concebido. Son once poemas que rozan la perfección, tanto por su musicalidad, casi perfecta, como por sus imágenes, a veces de una naturaleza marcadamente erótica, construidas con una imaginación encomiable. En una carta a Rafael Rodríguez Rapún, declarado heterosexual pero admirador y amigo de Federico, a quien se señala como la última de las pasiones amorosas del poeta de Granada, Lorca sostiene: La normalidad no es ni lo tuyo, de conocer sólo a la mujer, ni lo mío. Lo normal es el amor sin límites. (···) En lo mío no hay tergiversación. Uno y otros son como son. Sin trueques. No hay quien mande, no hay quien domine, no hay sometimiento. No hay substitución ni remedo. No hay más que abandono y goce mutuo. Pero se necesitaría una verdadera revolución. Una nueva moral, una moral de la libertad entera. Ésa es la que pedía Walt Withman. Seguramente, estos sonetos están hechos de esto. De la reivindicación de una nueva moral que convierta el amor en lo que es esencialmente, un ejercicio de libertad en el sentido más amplio y más íntimo de la palabra. Una moral que todavía no ha llegado. Y eso es, precisamente, lo que continúan haciendo estos once sonetos tan necesarios, tan urgentes.

Par autoru

Federico García Lorca Fue poeta, dramaturgo y prosista. Como poeta tuvo una primera época muy ligada a la canción popular, a la que pertenecen El romacero gitano o Poema del cante jondo. Pero más adelante crearía obras cercanas al surrealismo, a las que pertenecen Poeta en Nueva York o El diván del Tamarit. Como dramaturgo empezó escribiendo obras de carácter surrealista, dotadas de una fuerza poética formidable, como El público, La comedia sin título o Así que pasen cinco años. Después escribió sus dramas rurales que le han hecho famoso y admirado en el mundo entero: La casa de Bernarda Alba, Bodas de sangre y Yerma, son, quizá, las más representadas. Pero su obra en prosa, aunque menos popularizada, es igualmente brillante, dotada de la misma e inconfundible naturaleza poética. Muchos expertos en su obra no dudan en señalar su conferencia Teoría y juego del duende. Fue asesinado por los fascistas el 18 de agosto de 1936. Tenía 38 años.

Novērtējiet šo audiogrāmatu

Izsakiet savu viedokli!

Informācija par klausīšanos

Viedtālruņi un planšetdatori
Instalējiet lietotni Google Play grāmatas Android ierīcēm un iPad planšetdatoriem/iPhone tālruņiem. Lietotne tiks automātiski sinhronizēta ar jūsu kontu un ļaus lasīt saturu tiešsaistē vai bezsaistē neatkarīgi no jūsu atrašanās vietas.
Klēpjdatori un galddatori
Varat lasīt pakalpojumā Google Play iegādātās grāmatas, izmantojot datora tīmekļa pārlūkprogrammu.

Vairāk no: Federico García Lorca

Līdzīgas audiogrāmatas

Ierunā Pep Tosar