Um þessa rafbók
ಬಾಳುವುದಕ್ಕೆ, ಬಾಳ್ವೆಯ ಸಂಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಸಹಿಸುವುದಕ್ಕೆ, ಬಾಳ್ವೆಗೆ ಒಂದು ಗುರಿಯಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದು ವರ್ತಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಆಳವಾಗಿರಲೂಬಹುದು, ಬಲವಾದ ಬೇರುಗಳಿಲ್ಲದೆ ಆಳವಿಲ್ಲದಿರಲೂಬಹುದು. ನಿರಾಳ ಎಂಬ ಶಬ್ದ ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ್ದಲ್ಲ. ನಿನ್+ಆಳ ಎಂಬ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಿದರೆ, ಈ ಕಾದಂಬರಿಯ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಔಚಿತ್ಯವೂ ಇದೆ. ನಿರಾಳ ಎಂಬ ಪದಕ್ಕೆ ಶಾಂತಿ ಎಂಬ ಅರ್ಥವಿದೆ. ಜೀವನದ ಅನುಭವಗಳ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ವಿವೇಚಿಸಲಾರದ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಸಿಗುವ ಶಾಂತಿ ಬೇರೆ; ವಿವೇಚಿಸಬಲ್ಲವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಸಿಗುವ ಶಾಂತಿ ಬೇರೆ. ಆಘಾತ ಕುಲುಕಿದ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಮೊದಲಿನದು ನಷ್ಟವಾದೀತು. ಎರಡನೆಯದು ಉಳಿದೀತು.
ಮಗು ತಾಯಿಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತದೆ; ನಂಬಿಕೆಯಿಂದ ತಬ್ಬಿ ಹಿಡಿಯುತ್ತದೆ. ತಾಯಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಅದು ಇರಲಾರದು. ತನಗಾಗಿ ತಾಯಿ ಇದ್ದಾಳೆ ಎಂಬ ಆಳವಿಲ್ಲದ ನೋಟ ಅದರದ್ದು. ಆಳವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಮಗುವಿನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅತಿಶಯವಾದ ತೀಕ್ಷ್ಣತೆಯಿದೆ. ಅದೇ ಮಗು ದೊಡ್ಡವನಾಗಿ ತನ್ನ ತಾಯಿಯನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಿಳಿದು ವರ್ತಿಸುವಾಗ, ಮೊದಲಿನಂತೆ ತಬ್ಬಿ ಕಿರುಚುವ ಮಗು ಅದಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರದರ್ಶನವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ವಿವೇಕಯುತವಾದ ವರ್ತನೆಯಿಂದ, ತಾಯ ಮೇಲಣ ಮಮತೆ, ನಿಷ್ಠೆ, ಭಕ್ತಿಗಳು ಪ್ರಕಟವಾಗುವುದಿಲ್ಲವೇ?
ಇಲ್ಲಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಮತಪ್ರಸಾರ ಮತ್ತು ಕ್ರಾಂತಿಗಳ ಕಾರಣವನ್ನು ತಿಳಿಯಲೆತ್ನಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಘಟನೆಗಳ ನಡುವೆ ಸಂದ ಶತಮಾನ, ಶತಮಾನಗಳ ಬಳಿಕ, ಹಳೆಯ ವಿದ್ಯಮಾನಗಳನ್ನು ತೂಗಿ ತಿಳಿಯುವುದು ತುಂಬ ಕಷ್ಟ. ನಮ್ಮ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನಡೆದಿರುವ ಅಥವಾ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಮನುಷ್ಯರ ಗುಂಪಿನ ವರ್ತನೆಯನ್ನು ಕಂಡು, ಅದರಿಂದ ಕೆಲ ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಊಹಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.
-ಶಿವರಾಮ ಕಾರಂತ
Um höfundinn
Kota Shivaram Karanth was a Kannada writer, social activist, environmentalist, Yakshagana artist, film maker and thinker. Shivaram Karanth was born on 10 October 1902, in Kota near Udupi in the Udupi district of Karnataka to a Kannada family.He was influenced by Gandhi's principles and took part in Indian Independence movement while he was in college. He did not complete his education and went to participate in the Non-cooperation movement and canvassed for khadi and swadeshi for five years up to 1927. By that time Karanth had already started writing fiction-detective novels, to begin with as well as plays.
Karanth was an intellectual and environmentalist who tremendously contributed to art and culture of Karnataka. He is considered one of the greatest novelist in Kannada. Apart from his 47 novels, he also wrote 31 plays, four short stories, six books of essays and sketches, thirteen books on art, 2 volumes of poems, 9 encyclopedias, and 100+ of articles on various issues and subjects, including a history of world art in Kannada and a work on Chalukyan sculpture and architecture, a standard treatise on the Yakshagana (with which dramatic form, his name is identified), a three volume book of knowledge for children, a four volume encyclopedia on science for grown ups, 240 children's books, six books on travel, two books on birds, three Travelogues, an autobiography.
He has received several literary awards. Namely, Jnanpith Award, Padma Bhushan, Sahitya Academy award and Pampa Award.
He passed away on 9th December 1997 in Manipal, Karnataka.
