Այս էլ․ գրքի մասին
*************************************
“เราคุยกันได้นะ หากคุณต้องการให้ผมรับผิดชอบคุณตามที่บอกเมื่อคืน อยากได้เท่าไหร่คุณเรียกมาได้เลย...” คนพูดบอกอย่างใจป้ำ แต่คนฟังกลับรู้สึกเหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่
“งั้นคุณจะรับผิดชอบฉันในฐานะอะไรดีล่ะคะ นางบำเรอ หรือผู้หญิงแก้ขัดของคุณงั้นเหรอ”
“นั่นก็แล้วแต่คุณจะคิด ฐานะอะไรก็ได้ทั้งนั้น ที่จริงผมไม่ได้สนใจฐานะหรอก แค่พอใจจะอยู่ อยู่แล้วมีความสุขก็พอแล้วนี่ ไม่ต้องมีข้อผูกมัด เบื่อก็แยกย้ายกันไป...”
คำนั้นทำให้คนฟังถึงกับอึ้ง หัวใจเจ้ากรรมกระตุกแรง เพราะเธอต้องการเป็นคนรัก เป็นที่รักของใครสักคน ไม่ใช่นางบำเรอแก้ขัดที่ต้องสนองความใคร่ให้ใครสักคนเพื่อแลกเงินเท่านั้น
“ฉันไม่ได้ต้องการอะไรจากคุณเลยค่ะ ไม่ต้องการสักนิดจริงๆ เอาเป็นว่าให้ทุกอย่างจบที่นี่เถอะนะคะ คิดซะว่าเมื่อคืนเราแค่ฝันไปก็ได้ แต่ตอนนี้เราต้องตื่นแล้ว” หญิงสาวดึงมือเขาออกจากร่าง พร้อมขยับกายออกจากวงแขนเขา ก่อนดึงผ้าห่มมาคลุมปกปิดเรือนร่างเปลือยเปล่าจากสายตาคนตรงหน้า แต่พอคิดจะลุกเท่านั้นเอง ความร้าวระบมก็สำแดงฤทธิ์เล่นงานเธอจนเข่าแทบทรุด
“โอ๊ย!”
“ระวังหน่อย” มือแข็งแรงตวัดกอดร่างระหงไม่ให้ล้มพับไปกองที่พื้น “ครั้งแรกคุณจะมีอาการระบมมากสักหน่อย แต่ครั้งต่อไปคุณจะดีขึ้น...”
“จะไม่มีครั้งต่อไปอีกแล้วค่ะ!” เธอเอ่ยเสียงแข็งใส่อย่างลืมตัว พยายามรวบรวมกำลังผละออกจากอ้อมแขนของเขาอีกครั้ง กิริยาหมางเมินเย็นชานั่นทำให้ชายหนุ่มนึกหมั่นไส้
“แล้วถ้าเกิดคุณท้องขึ้นมาจะว่ายังไง” หญิงสาวชะงักกึก “เมื่อคืนผมไม่ได้ป้องกันเสียด้วย”
ความหงุดหงิดปนหมั่นไส้ในความดื้อดึงของอีกฝ่ายทำให้เขาเอ่ยประชดออกไป
“ผมไม่ใช่พระเอกในนิยายนะ ที่จะได้มีเวลาออกไปตระเวณตามหาคุณเพื่อทวงลูกตัวเองคืนมา แล้วผมก็ไม่ได้นิยมการทำแท้งด้วย มันบาปกรรม”
“แล้วคุณจะทำยังไงถ้าฉันท้องขึ้นมาจริงๆ” หญิงสาวถามกลับเสียงเรียบ แต่ในใจเดือดปุดๆ “ก็คุณบอกเองว่าแต่งงานกับฉันไม่ได้ ไม่ต้องการมีพันธะผูกพัน”
keyword: นิยาย, นิยายไทย, Thai novel, Thai ebook, hytexts, หนังสือ, pimwicha
