“คุณบอกผมมาว่าน้องเอมเป็นลูกใคร ถ้าไม่ใช่ลูกของชาติชาย”
“คุณไม่จำเป็นต้องรู้ เพราะยังไงคุณก็ไม่ใช่พ่อของแก”
“ปา...” เขาร้องครางอย่างเจ็บปวดที่เธอยังปากแข็งไม่ยอมรับอยู่อีก “คุณทำแบบนี้จะได้อะไร ทำไมต้องกีดกันพ่อกับลูกด้วย”
“หน้าด้าน!! พูดออกมาได้ไม่อายปากว่าน้องเอมเป็นลูก อยากมีลูกมากนักหรือไงกันถึงได้มาขี้ตู่กันแบบนี้”
“ผมไม่ได้หน้าด้านขี้ตู่เอาเองหรอกนะปา” เขาบอกเธอเสียงเข้มขึ้น “น้องเอมอายุสามขวบกว่าก็เป็นช่วงเวลาที่คุณเลิกกับผมพอดี แล้วจำได้ไหมว่าหลังหย่าเราทำอะไรกัน” เขาเท้าความหลังถึงเรื่องในอดีตให้เธอฟัง หญิงสาวหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธระคนอับอาย
“ทำอะไร! คุณก็ข่มขืนฉันน่ะสิ” เธอกล่าวหาเขาทั้งที่รู้แก่ใจว่ามันไม่จริงเลย
“ตอนแรกอาจจะใช่ แต่หลังจากนั้นผมว่าเราร่วมมือกันเป็นอย่างดีเลยนะ”
“หยาบคายที่สุด! คนบ้า!” เธอโกรธจนตัวสั่นไปหมด
“บอกผมมาดีๆ ดีกว่าปา ว่าน้องเอมเป็นลูกผมใช่ไหม”
“ไม่ใช่! น้องเอมไม่ใช่ลูกคุณ” เธอยังปากแข็ง ทำให้พงศกรหมดความอดทน
“ถ้าน้องเอมไม่ใช่ลูกของผม แล้วน้องเอมเป็นลูกใคร นี่คุณปฏิเสธมากๆ ชักทำให้ผมเชื่อซะแล้วสิว่าน้องเอมไม่ใช่ลูกของผมจริงๆ แล้วผมก็ยังคิดเผื่อไปด้วยนะว่าลูกในท้องคุณที่แท้งไปน่ะ มันใช่ลูกของผมหรือเปล่า หรือว่าเป็นลูกชู้กันแน่ฮะ”
keyword: นิยาย, นิยายไทย, Thai novel, Thai ebook, hytexts, หนังสือ, kantima