Um þessa rafbók
พราวดาว พลอยบัญชา : ดาวรักอาคีทสุดหัวใจ ไม่เคยเสียใจสักนิดที่เราแต่งงานกัน แต่ดาวไม่คิดว่าอาคีทจะหื่นขนาดนี้! มันทั้งคืนมาแล้วนะ อาคีทจะหื่นมาราธอนมากไปไหม เอาอาคีทที่สุขุมเยือกเย็นของดาวคืนมานะ ดาวไม่เอาตาหื่นที่ไม่ยอมปล่อยเมียให้นอนมาทั้งคืนอย่างนี้!
คีท คชา คอร์เนล : นี่ล่ะคือตัวตนที่แท้จริงของอา รู้ไว้ซะนะดาว ยังไงก็เปลี่ยนใจไม่ทันอยู่แล้ว
คำพูดของเขาเอ่ยพร้อมกับรอยยิ้ม ในขณะที่พราวดาวหน้างอลงทุกขณะ แล้วก็แทบจะงอแงเหมือนเด็กอายุหกขวบให้ได้เมื่อเขากระดิกนิ้วเรียก
“มานี่ อาจะสอนให้รู้ว่าเป็นเมียอาแล้วอาจะหื่นมากกว่าที่หนูคิด!”
"""""""""""""
คืนเข้าหอ
ทำไมอาคีทเลือกดาวคะ
“ลองดูตรงนี้สิ...” เขาจับมือเล็กๆ ของเธอมาวางแปะที่หน้าอกเปลือย
แม้จะวาบหวามยา,มือนุ่มสัมผัสได้ถึงแผงอกแกร่ง แต่หัวใจก็อุ่น คิดว่าเขาคงอยากพามือของเธอไปสัมผัสตรงตำแหน่งหัวใจ... แต่มือหนาของเขาที่กุมมือเล็กอยู่นำพามือเธอไล้เลื้อยทั่วแผงอกหนั่นแน่นจนพวกแก้มเห่อร้อนไปหมด
ดวงตาคู่สวยช้อนมองใบหน้าคร้ามคมของเขาที่จ้องอยู่อย่างลึกซึ้ง
สัมผัสได้ว่ามือของเธอแต่ต้องไปถึงหน้าท้องแน่นที่เกร็งรับมือเธอ ไรขนอ่อนๆ ทำให้ดวงตาเธอเบิกกว้างขึ้น ก่อนจะสัมผัสกับความแข็งขึงอลังการภายใต้ผ้าเช็ดตัวที่เขานุ่ง คราวนี้เธอเบิกตาและอ้าปากค้าง...
ริมฝีปากสีเชอรี่สั่นระริก กำลังจะชักมือกลับ แต่เขาไม่ยอมปล่อยมือเธอ
“ไม่ค่อยมีใครที่ทำให้อารู้สึกว่าอยากเข้าหาตลอดเวลาอย่างดาว... ดูสิว่าอาเลือกดาวเพราะว่าต้องการดาวมากมายแค่ไหน...”
คำชักชวนของเขาทำให้เธอก้มหน้ามองพร้อมๆ กับจังหวะที่เขาดึงผ้าเช็ดตัวออก... เผยให้เห็นส่วนที่แข็งขึงชี้มาทางเธอ...
“ดูสิ มันเลือกดาว”
“อาคีท!” พราวดาวดึงมือออกจากมือเขา ริมฝีปากสีเชอรี่สั่นระริก หน้าสวยหวานง้อง้ำ...
“จะอึ้งทำไม... อาพูดความจริง”
“คนผีทะเล แต่แก่บ้า คนหื่นกาม ... คน...” หญิงสาวไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาต่อว่าเขาที่ทำลายความโรแมนติกไปหมดสิ้น...
“คนช่างเอา” เขาเสริมให้ แล้วก้าวเข้ามาหาคนที่ถอยหนีจากเขาช้าๆ เหมือนกำลังจะตามมาล่าเหยื่อ...
“...” หญิงสาวอ้าปากค้าง ไม่นึกถึงว่าคำนี้จะหลุดมาจากปากเขา...
เพราะมัวแต่อึ้ง กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ตกอยู่ในอ้อมกอดเขาเสียแล้ว...
“มาเป็นของอาซะดีๆ ยายตัวร้ายของอา”
keyword: นิยาย, นิยายไทย, Thai novel, Thai ebook, hytexts, หนังสือ, ploybulan
