关于此电子书
เมื่อพ่อตาย พี่ชายหายสาบสูญ ‘กรรณารา’ ก็ไม่เหลือ ‘ครอบครัว’ และที่พึ่งพิงที่ไหนอีก
นอกจาก ‘ลูกๆ ฝาแฝด’ ที่เป็นดังแก้วตาดวงใจ และเป็นสิ่งสุดท้ายในชีวิตให้หญิงสาวได้รัก
กว่าจะรู้ตัวว่าเกียรติยศที่ผลักดันให้คิด ‘ทำการใหญ่’ ต่อกรกับศัตรูที่แสนอำมหิตและไร้ความปรานีสุ่มเสี่ยงต่อชีวิตของตนและอาจจะทำให้ลูกๆ ของเธอต้องกำพร้า
...มันก็สายเกินกว่าจะถอยหลังกลับเสียแล้ว!
‘รามิล โยธินวัชระเมธี’ CEO บิลเลี่ยนแนร์รูปหล่อ ผู้ครอบครองอาณาจักรธุรกิจโทรคมนาคม
เขาสร้างชีวิตขึ้นมาจากความแตกหัก ไม่รู้จักคำว่าประนีประนอม เย็นชา และบ้างานขนาดหนัก
ยินดีสร้างสัมพันธ์กับเครื่องจักรมากกว่ามนุษย์ อยากได้อะไรต้องได้โดยไม่เสียเวลาอธิบาย
ชายหนุ่มเจ้าของฉายา ‘ซาตานน้ำแข็ง’ จึงปรากฏตัวต่อหน้าหญิงสาว
แล้ว ‘บังคับ’ ให้เธอยอมรับความช่วยเหลือจากเขาไม่ต่างจากจอมบงการ!
การจะต่อกรกับคู่แข่งที่ร่ำรวยและมีอิทธิพลได้ต้องใช้คนที่ร่ำรวยและทรงอิทธิพลยิ่งกว่า
ดังนั้นเมื่อ Tycoon หนุ่มรูปหล่อเจ้าของซิกแพ็กขยี้ใจยื่นข้อเสนอ ‘แต่งงาน’
...กรรณาราจึงตกลงทันทีอย่างไม่รีรอ
แม้เขาบอกว่าจะทำหน้าที่ ‘สามี’ บนเตียงทุกอย่างแบบที่คนแต่งงานเขาทำกัน
ยกเว้น ‘การมีลูก’ กรรณาราก็ไม่ลังเลใจเลยแม้แต่น้อย...
ไม่ใช่เรื่องที่เขาจะพาเธอขึ้นเตียง
แต่เพราะการแต่งงานกับเขา เธอจะได้ทั้งบอดี้การ์ดที่เซ็กซี่ยิ่งกว่านายแบบ
ได้พ่อให้ลูกๆ ไม่มีปมด้อย และที่สำคัญได้พึ่ง ‘อิทธิพลอันยิ่งใหญ่’ ของเขาที่เหนือกว่าศัตรู!
แต่กรรณาราคงประเมินสถานการณ์นี้ผิดพลาดไป
เพราะการเอาร่างกายที่ ‘ไม่เคยผ่านมือชาย’ แถมยังอ่อนประสบการณ์ไปป้อน
เข้าปากของ ‘เสือหิว’ จนความลับเรื่องลูกฝาแฝดถูกเปิดโปงว่าแท้จริงแล้ว
เธอเพียงแค่ ‘เลี้ยงดูลูกๆ ของพี่ชาย’ ที่หายสาบสูญ
เขาก็เดินจากไปเสียแล้ว... พร้อมกับ ‘กฎต้องห้ามในสัญญาวิวาห์’ ถูกฉีกทำลายจนย่อยยับ
เธอชนะศัตรู... แต่เธอกำลังจะแพ้ในอีกเก้าเดือนนับจากนี้ นั่นคือ... แพ้ท้อง!
“มันไม่กัดหรอกน่า ไม่ต้องทำท่ากลัวขนาดนั้น จับให้มันเต็มไม้เต็มมือหน่อยก็ได้
มันชอบมือนิ่มๆ ของเธอจะตาย ไม่เชื่อก็ลองจับดูสิ”
+++ตัวอย่างความแซ่บ+++
“จะหนีไปไหน ฮึ ไม่ต้องกลัวหรอกน่า ฉันรับรองว่าถ้าได้รู้จัก เธอจะรักมันเลยล่ะ ลองสัมผัสมันดูสิ”
“ตะ...แต่ว่า...” กรรณารายังคงนั่งนิ่งพยายามอ้าปากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่กลับพูดไม่ออกเสียอย่างนั้นเมื่อมือหนาที่ว่างคว้ามือบางของเธอไปวางลงบนความร้อนผ่าวกลางร่างของเขา
“ไม่มีแต่ เธอบอกเองว่าต่อไปถ้ามีอะไรฉันต้องไม่เก็บไว้คนเดียวอีก แล้วตอนนี้ฉันก็อยากจะบอกเธอว่าฉันเจ็บตรงนี้ เจ็บมากถึงมากที่สุด” รามิลเอ่ยเสียงพร่ามองเธอด้วยสายตาเจ็บปวดปนเว้าวอนและทำหน้าเหยเกยามมือหนากดฝ่ามือเธอแนบชิดกับความแข็งแกร่งกลางร่างของตัวเอง
“แต่นั่นฉันหมายถึงความไม่สบายใจหรืออะไรต่าง ๆ ไม่ใช่ความเจ็บปวดทางกายแบบนี้ซะหน่อย !” หญิงสาวโวยวายด้วยน้ำเสียงที่คิดว่าเข้มที่สุด แต่มันก็ไม่ต่างกับการกระซิบอยู่ดี ยิ่งตอนท้าย ๆ ที่สายตาไปปะทะเข้ากับสายตาคมที่เต็มไปด้วยไฟเสน่หาของเขาเสียงนั่นก็แทบไม่หลุดออกจากลำคอ
“เป็นผัวเมียกันก็ต้องรับรู้ทุกเรื่องของกันและกันสิ โดยเฉพาะเรื่องความเจ็บปวดทางกายของผัวคนเป็นเมียยิ่งต้องรักษษ จะให้ออกไปหาคนรักษาข้างนอกฉันไม่ทำหรอกนะ เพราะตั้งแต่ตัดสินใจใช้ชีวิตร่วมกับเธอฉันก็ไม่คิดจะให้ใครรักษาอีก นอกจากเมียฉันคนเดียวเท่านั้น ได้ยินอย่างนี้แล้วเธอจะใจร้ายนั่งมองฉันรักษาตัวเองทั้ง ๆ ที่เธอก็รู้อยู่แก่ใจว่าเมียที่ดีคือที่ระบายอารมณ์ทางเพศของผัวอย่างงั้นเหรอ”
“ตอนแรกก็กะจะซึ้งอยู่หรอก แต่ไอ้ประโยคหลัง ๆ นี่บอกตรง ๆ ว่าซึ้งไม่ลง มีอย่างที่ไหน คิดว่าเมียคือที่ระบายอารมณ์ทางเพศของผัว” หญิงสาวพ่นลมหายใจออกทางจมูกแรง ๆ ความโมโหแล่นขึ้นมาเป็นริ้ว ๆ ลืมไปสนิทว่าตอนนี้มือตัวเองวางอยู่ตรงไหน
“ก็มันจริงนี่ หรือเธอจะเถียงล่ะ ชายหญิงแต่งงานกันก็แสดงว่าตกลงใจที่จะผูกสัมพันธ์กับคู่ของตนแค่คนเดียวไม่เหลียวมองคนอื่นอีก ดังนั้นการจะประคองความสัมพันธ์ให้ตลอดรอดฝั่งก็ต้องรู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเราและตอบสนองความต้องการของกันและกันให้มากที่สุด ต้องเรียนรู้ที่จะสร้างความแปลกใหม่ให้กันตลอดเวลา ไม่อย่างนั้นความสัมพันธ์ก็จะเกิดปัญหา ถ้าแต่งแล้วยังต้องช่วยตัวเองให้เมียดูแล้วจะแต่งทำไมจริงมั้ย”
“ใครบอกว่าฉันจะดูคุณช่วยตัวเอง !”
keyword: นิยาย, นิยายไทย, Thai novel, Thai ebook, hytexts, หนังสือ, Vianna