O ovoj e-knjizi
ส่งฝ่ามือน้อยๆไปตวัดเข้าที่ซีกหน้าเขา สาวสวยก็เอ่ยเสียงดังทั้งน้ำตาคลอหน่วย กิตติหน้าสะบัด ผงะออกไปและชะงักแค่นิดเดียว ก็กลับโถมตัวเข้าหาอีก
"ใครใช้ให้คุณมาทำแบบนี้ เราสองคนคบกันอยู่ดีๆ คุณเป็นแฟนผมใครๆก็รู้ แต่จู่ๆ คุณกลับหนีหายไป ทำไมครับชล !"
"อย่าค่ะต้น"
ชายหนุ่มไม่ได้สนใจรอคำตอบ มือแข็งแรงรั้งรางบอบบางเข้าหาปากหยักควานหาปากอิ่มจนพบ ก่อนบดจูบรุนแรง ราวจะระบายความกดดันความโหยหาที่สะสมมาอย่างเนิ่นนาน
เวลานั้น ชลธิชายังน้ำตาไหลอาบแก้มนวล แต่กลับทำอะไรไม่ได้หรือว่าเธอไม่อยากทำก็สุดจะเดา เพราะเท่าที่เห็น สาวสวยเริ่มหยุดการดิ้นรนขัดขืนเขาแล้ว
นาทีต่อมา กิตติจึงทำให้ชุดคลุมนอน อันแสนจะเกะกะสายตาของหญิงสาวหลุดจากร่างได้สัดส่วน ตามติดด้วยเสื้อยืดตัวใน ก่อนพบว่าเธอไม่ได้สวมบรา ซึ่งไม่แปลกอะไร เพราะสาวสวยกำลังจะเข้านอนแล้ว
"ชล ผมคิดถึงคุณ ผมรักคุณ รู้มั้ยครับ"
หนุ่มมาดขรึม คลุกเคล้าหน้าลงกับปทุมทองคู่งาม แม้ว่าปากกับลิ้นแทบจะไม่ว่าง แต่ยังเว้นจังหวะพูดพร่ำรำพันให้ได้ยิน
"มาถึงขั้นนี้แล้ว ต้นต้องลืมชลให้ได้สิคะ"
ชลธิชาบอกเสียงกระเส่า น้ำตาเหือดแห้ง ตาสวยหลับพริ้ม
"ผมทำไม่ได้ ผมรักชลครับ..."
กิตติออกอาการดื้อรั้น ดุนดันร่างนุ่มนิ่มให้เอนลงกับโซฟายาวตัวใหญ่ ก่อนสลัดเสื้อผ้าตัวเองออกทิ้ง จากนั้นจึงบรรจงเปลื้องกางเกงขาสั้นออกจากร่างระหง จนร่างงาม เหลือเพียงชั้นในชิ้นสุดท้าย
"แต่ชลไม่ใช่ชลคนเดิมแล้ว ชลคนนี้แปดเปื้อนจนไม่คู่ควรกับคุณอีกแล้วนะคะ ต้น"
"ผมไม่สน ผมรักชล ได้ยินมั้ยครับ"
ชายหนุ่มยืนกรานเสียงแข็ง จับชั้นในตัวจิ๋วสีขาวครีม รูดลงจากสะโพกผายช้าๆ สองตาจ้องมองที่ส่วนนั้นไม่ยอมกระพริบ ไม่บอกก็รู้ว่าเขาหลงใหลในเรือนร่างนี้มากมายแค่ไหน
keyword: นิยาย, นิยายไทย, Thai novel, Thai ebook, hytexts, หนังสือ, phuriphana
