……………………………………………………..
“พี่ไผ่เป็นอะไรไปจ๊ะ”
“เอ่อ...คือว่าพี่ยอมแพ้แล้ว เราพอแค่นี้เถอะนะ...” เขาพยายามคิดหาหาทางออกให้ตัวเอง
“ไม่ได้ พี่ไผ่เห็นของฉันแล้ว ฉันไม่ยอมจริงๆด้วย” น้ำอิงโพล่งสวน หน้าสวยดูจริงจัง
“งั้นอย่ามาว่าพี่ละกัน”
วินาทีนั้น หนุ่มร่างกำยำจึงได้ตัดสินใจ ยืดตัวตรง ก่อนรูดกางเกงในลงจากกายส่วนล่าง เท่ากับปลดปล่อยให้ลำกายอันใหญ่โต ที่ขยายตัวอยู่แล้ว ได้ออกมาผงาดง้ำต่อหน้าสาวสวยที่เป็นเมียของเพื่อนรักในทันที
“อุ๊ย! พี่ไผ่!!” จากความก่ำแกร่งใหญ่โตที่ปรากฏ น้ำอิงถึงกับเผลอหลุดปาก จ้องมองมาด้วยอาการตาสองตาเบิกกว้างและอ้าปากค้าง ลืมที่จะร้องเพลงให้เขาเต้นเช่นเดียวกัน
ไผ่อาศัยว่าเมา จึงยังฝืนทน โชว์ความเป็นชายอยู่ได้ ที่สำคัญ เขาเริ่มจะห้ามใจตัวเองไม่อยู่ขึ้นมาทุกที
“น้ำอิง...พี่...”
กว่าจะรู้ตัวอีกครั้ง เจ้าหนุ่มก็เข้าถึงตัวสาวหน้าหวาน ซึ่งแทนที่เธอจะรีบถอยหนีหรือทำอย่างหนึ่งอย่างใด กลับจ้องประสานสายตาตอบ
“พี่ไผ่...!!”
สิ้นคำพูดนี้ ปากหยักของเขาก็โน้มลง ประกบกับริมฝีปากอิ่มนุ่มจนแนบสนิท ก่อนเริ่มจูบกระชับด้วยความกระหายหิว สองมือที่ร่างรั้งอวบอิ่มไว้แต่แรก เริ่มสำรวจไปทั่วความนุ่มนิ่มเย้ายวน
……………………………………………………..
keyword: นิยาย, นิยายไทย, Thai novel, Thai ebook, hytexts, หนังสือ, phuriphana