“เออ ผมบอกพี่หรือยังว่าลุงฌานพ่อยายนิดมองเห็นอนาคตได้”
“มีคนเห็นอนาคตได้ถมไป เขาเรียกว่าลางสังหรณ์ เป็นเรื่องคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าในสมองทำงานไม่ปกติอย่างหนึ่ง” เสียงปลายสายเหมือนไม่ใส่ใจ
“น้องผมคนหนึ่งรู้ว่าใครป่วยใครไม่ป่วยแค่ได้กลิ่นลมหายใจอีกฝ่าย” ชายหนุ่มแย็บต่อ
“น้องนายจมูกดี คงได้กลิ่นสารเคมีในร่างกายมนุษย์ที่เปลี่ยนเพราะโรคภัยไข้เจ็บ” จักรว่า แต่ได้ยินเหมือนเสียงเขากัดฟันกรอด ๆ อยู่ใกล้ ๆ
“น้องผมอีกคนคุยกับสัตว์ได้” นิทธันต์ปล่อยหมัดเด็ด โดยทำเป็นแกล้งลืมไปว่าอริสานั้นเคยคุยกับสัตว์ได้ตอนเด็ก ๆ เท่านั้น โตขึ้นพวกหมาแมวกระรอกกระแตก็ไม่ยอมคุยกับหล่อนอีก เล่นเอาน้องสาวคนเล็กของเขาร้องไห้เสียใจอยู่เป็นเดือน
“ฉันต้องวางแล้ว” สารวัตรจักรตัดบททันที
“เดี๋ยวสิครับ ผมยังไม่ได้เล่าถึงสมาชิกชมรมอีกคนเลย นายใหม่...คนนี้เด็ดสุด”
“เอาไว้เล่าทีหลัง ฉันต้องวางจริง ๆ แล้ว จู่ ๆ ก็ปวดหัวขึ้นมาไม่รู้ทำไม เย็นนี้เจอกันที่
วัดสักหกโมงเย็นนะ จะได้ประกาศเรื่องผลพิสูจน์หลักฐานพร้อมหน้าพร้อมตา ดูว่าใครมีพิรุธบ้าง”
“คร้าบผม” ชายหนุ่มยิ้มกว้างเมื่อวางสาย
พี่จักรเอ๋ยพี่จักร เสร็จเขาละทีนี้!
ชมรมคนมีสัมผัสพิเศษแห่งประเทศไทย
พนิตพรญาติสนิทของชมรมคนมีสัมผัสพิเศษถูกฆาตกรรมพร้อมสามี ก่อนคนร้ายซึ่งก็คือลูกเลี้ยงสติแตกของหญิงสาวจะจบชีวิตตัวเองตามพ่อและแม่เลี้ยงไป คดีดูง่ายดาย คนร้ายก็ตายไปแล้ว แรงจูงใจเห็นได้ชัดเจน ไม่น่าจะมีอะไรซับซ้อน แต่ในงานศพของตัวเองคนร้ายกลับออกมาโวยวายว่า
“ไม่ได้ทำ”
นิทธันต์จะวางเฉยก็ใช่ที่ ต้องจำใจร่วมมือกับ ‘มือปราบผีกระเจิง’ คู่ปรับเก่า เพื่อสืบหาความจริงในการตายของคนทั้งสาม
งานนี้ระหว่าง ‘ผีบอก’ กับ ‘ผีกระเจิง’ ใครจะอยู่ใครจะไปคงได้รู้กัน
keyword: นิยาย, นิยายไทย,หนังสือไทย,ไทย,thai book, Thai novel, Thai ebook, hytexts, หนังสือ,lookahngoon
ดู E-Book เรื่องอื่นๆ ได้ที่ http://www.hytexts.com/thirdstoreebook