เวลานั้น หน้าหล่อๆของเขา โน้มลงมาเกือบชิด ลมหายใจอุ่นๆเป่ารดทำให้สาวสวยที่พยายามเบือนหน้าหนีต้องหลับตาปี๋ด้วย
“ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะแอบดูจริงๆนะคะผู้จัดการ !!!”
สิ้นคำสารภาพนั้น ความรู้สึกในใจลึกๆที่มีต่อสาวสวย ก็ทำให้ชวัลวิทย์ไม่อาจห้ามใจได้อีก
“อุ๊ย !!!”
น้ำใสทันได้แค่หลุดปากสั้นๆ ตาสวยเบิกโพลง หลังปากอิ่มถูกปากหยักบางฝังจูบ มือยาวอบอุ่น ประคองหน้าสวยไว้ไม่ให้หันหนีไปไหนได้
ร่างบางของเธอสั่นสะท้าน ชายหนุ่มใช้มืออีกข้าง รั้งเอวบางเข้ามาแนบชิด ริมฝีปากโฉบไล้ไปมา และเป็นลิ้นสาก ที่ทำให้ปากอิ่มของเธอต้องเผยออ้า หลังไม่อาจทนต่อความเสียวซ่านที่เขาสร้างให้ได้
นาทีนั้น ลิ้นยาวดุนดันเข้าในปากอุ่น เจ้าตัวที่ยังมีอาการต่อต้านน้อยๆต้องยอมรับว่าเรี่ยวแรงที่มี ไม่รู้ว่าเหือดหายไปไหนหมด มือเรียวที่พยายามจะผลักอกเขาอ่อนแรง เช่นเดียวกับร่างกาย ที่แทบจะทรงตัวยืนไม่อยู่
บนที่นอนหนานุ่ม ในมุมพักผ่อนส่วนตัวของผู้จัดการหนุ่มหล่อ ซึ่งมีแม่บ้านมาคอยดูแลอย่างดี น้ำใสจึงได้ผวารู้สึกตัว หลังตกอยู่ในภวังค์แห่งความเสียวซ่าน ผลจากบทจูบอันช่ำชองของเขา
“อุ๊ย ! ไม่นะคะ ต้องไม่ใช่แบบนี้ !!”
“น้ำ คุณฟังผมก่อนสิครับ”
ชวัลวิทย์ได้สัมผัสกับเรือนร่างหอมนุ่มน่าทะนุถนอม อย่างที่ไม่เคยพานพบมาก่อน จึงออกอาการหลงใหลแบบที่ไม่เคยเป็น โดยเวลานั้น มือซนของเขา ทำเอาเสื้อผ้าของสาวสวยหลุดลุ่ยไปก่อนแล้ว
“ไม่นะคะ ฉันไม่ใช่ของเล่นของผู้จัดการ !” สาวตาสวยเริ่มดิ้นรนให้พ้นจากวงแขนแข็งแรง ซึ่งโอบกอดร่างนุ่มนิ่มเอาไว้บนที่นอนสะอาด
“ผมไม่ได้คิดแบบนั้นกับคุณเลยนะครับ น้ำใส”
“ไม่ได้คิดยังไง แล้วที่ผู้จัดการทำอยู่นี่ล่ะคะ อุ๊ย...” เสียงใสๆพลันขาดหายอีก หลังปากหยักรูปคันศรกลับเข้าทำหน้าที่ ปากอิ่มรูปกระจับจึงไร้คำพูด หากแต่เจ้าของ ยังออกอาการดิ้นรนขัดขืน
keyword: นิยาย, นิยายไทย, Thai novel, Thai ebook, hytexts, หนังสือ, phuriphana