এই ইবুকখনৰ বিষয়ে
ชายหนุ่มที่ดูเป็นคนล้ำสมัย แต่ที่จริงเขาออกจะหัวโบราณ
และ
สาวหมวยหน้าตาพื้น ๆ แต่เมื่อเธอยิ้ม โลกนี้ช่างสดใส
จะก่อให้เกิดเรื่องราวประทับใจอะไรได้บ้าง ต้องติดตามค่ะ
--------------------------------------
บางช่วงบางตอน:
“ฮึ ฮะ ฮ่ะ ฮ่า ๆ ๆ โอ้ย! หน้าอย่างพลอยใสใครเขาจะมาเอาเป็นแฟนคะ นาน ๆ จะชอบใครสักที เขายังไม่ชอบตอบเลย” เสียงหัวเราะดังขึ้นไปทีละสเต็ป สาวหมวยเสียงดังอย่างนึกขำคำพูดของผู้ชายตรงหน้า ก่อนจะกลายเป็นเสียงอ่อยในท้ายประโยค พร้อมกับใบหน้าที่เศร้าลง ซึ่งตรงกันข้ามกับอีกคนที่อมยิ้มได้อีกครั้ง
“พลอยใสชอบใครเหรอ?”
“ช่างมันเถอะค่ะ พลอยใสลืมไปแล้ว” สาวรุ่นน้องพยายามบิดข้อมือออกจากอุ้งมือใหญ่อีกครั้ง แถมมือที่ว่างอยู่ก็ยังช่วยแกะมือคนป่วยออกอีกด้วย
แต่นอกจากคีรีจะไม่ยอมปล่อยแล้ว ยังออกแรงตวัดร่างบอบบางของสาวหมวยจนเซถลาขึ้นมานั่งอยู่บนเตียงกับเขาด้วยอีกคน มือข้างที่ยังมีเข็มน้ำเกลือติดอยู่จัดการรวบเอวบาง ๆ เอาไว้ทันทีอย่างไม่ยอมให้หนีหายไปไหนอีก
“พี่มินสก์ปล่อยพลอยใสนะคะ นี่มีแรงแล้วเหรอคะ ถึงได้ลุกขึ้นมาป่วนคนอื่นได้” พลอยใสพยายามแกะมือใหญ่ออกจากเอวของตัวเอง
“โอ๊ย! เจ็บครับ เจ็บ” ความเจ็บมีเพียงน้อยนิด แต่ที่เพิ่มเติมเข้าไปคือความสำออยล้วน ๆ แต่ก็ได้ผล เพราะหญิงสาวรีบปล่อยมือตัวเองและยอมนั่งเฉย ๆ ให้ชายหนุ่มเกาะเอวของเธออยู่อย่างนั้น
keyword: นิยาย, นิยายไทย, Thai novel, Thai ebook, hytexts, หนังสือ, Looktumngeng
