Par šo e-grāmatu
……………………………………………………….
“พอเถอะค่ะคุณกันต์ !”
ชายหนุ่มถอนจูบจากซอกคอขาวผ่องหอมละมุน แล้วจ้องลึกเข้าในตาสวย โดยที่ร่างกำยำ เหลือเพียงกางเกงตัวล่างเช่นกัน
“นี่คุณขิงยังไม่พร้อมอีกเหรอครับ”
“ฉันทำไม่ได้จริงๆค่ะคุณกันต์ !” เธอตอบเสียงสะท้าน สองแขนกอดประสานที่อกอิ่ม
ชนกันต์ยังยิ้มได้ ขณะกระซิบบอก “ถ้าผมให้สัญญาว่า จะไม่ล่วงเกินคุณขิงล่ะครับ”
“ยังไงเหรอคะ ??” สาวเจ้าแปลกใจไม่น้อย
เขายิ้มอีก “ผมจะทำใหคุณขิงมีความสุข โดยไม่ล่วงเกินไงครับ”
คำตอบนั้น สาวสวยเกิดความใคร่รู้ สิ่งที่ตามมาคือ การโอนอ่อนผ่อนตามเขา โดยความสับสนในใจยังคงคุกรุ่น
ชนกันต์ยังคงไร้คำพูด สลับข้างโลมลูบเต้าตูมของสาวสวย ชนิดที่เธอถึงกับดิ้นเร่าๆด้วยความเสียวซ่าน ตาสวยหลับปี๋ มือเรียวจิกรั้งผ้าปูที่นอน ปากอิ่มเม้มแน่น แต่สุดท้าย ก็ไม่อาจห้ามเสียงครวญครางให้ดังออกมาได้
วินาทีนั้น ช่วงเวลาสำคัญมาถึง ชั้นในบางเบาตัวล่าง ถูกเกาะเกี่ยวลงจากสะโพกผาย แม้จะแผ่วเบา แต่เจ้าตัวยังรู้สึก ผวาดันตัวลุกนั่ง
“อุ๊ย ! คุณกันต์ ไหนคุณบอกว่า...”
ชายหนุ่มส่งยิ้มอ่อนโยน บอกเป็นเสียงกระซิบอีก “ผมสัญญาแล้ว คุณขิงน่าจะรอดูนะครับ”
“แต่ว่า....”
“เชื่อใจผมเถอะครับ”
สิ้นคำพูดประโยคนั้น ก้นสวยก็ขยับ ปล่อยให้เขาได้เกี่ยวเอาเจ้าผ้าผืนน้อยออกทางปลายเท้าขาวผ่อง และแม้จะทำใจแล้ว แต่ยังอดสะเทิ้นอายไม่ได้ ยามที่สามเหลี่ยมปรากฏแก่สายตาเขา ซึ่งยังคงสวมกางเกงเหมือนเดิม !
…………………………………………………..
keyword: นิยาย, นิยายไทย, Thai novel, Thai ebook, hytexts, หนังสือ, phuriphana
