Über dieses E-Book
เฮ้ย! คิดจะมาฟันผมแล้วทิ้ง มันไม่สวยนะครับ คุณเจ้านาย ให้มันรู้ไปว่า
งานนี้ใครกันแน่ ที่เป็นเจ้านายตัวจริง หึ หึ
“เบียร์สักนิดไหมครับ ลดความตื่นเต้น”
คำพูดตรงใจเผงนั่น แถมเขายังยกเบียร์ในแก้วที่ตนสั่งมาชูเย้ยเธอ เลิกคิ้วให้เธออีกต่างหาก ไอ้ท่าแบบนี้ มันหยามกันสุดๆ แต่หงส์เหินที่รู้จักเข็ด ไม่หาญกล้า มาทำบ้าสู้เขาหรอก เมาค้างมันทรมานจะตายไป
“ไม่ต้องค่ะ ขอบคุณ ฉันไม่ได้ตื่นเต้นอะไรเลยสักนิด”
“หืม...ไม่เลยหรือครับ”
เขาจิบเบียร์ ตาคมจัดยังคงมองหน้าหวานของเธอแน่วแน่ หงส์เหินรู้สึกแก้มร้อนๆ ภาวนาให้ตนเองปัดบรัชออนมาสีแดงมากพอที่จะกลบเกลื่อนไปว่าแก้มเธอกำลังร้อนผ่าว บอกว่าเธอตื่นเต้นมากขนาดไหน
“ไม่เลยค่ะ” เธอยักไหล่ ทำหน้าเชิด เป็นหงส์เหิน ซีอีโอผู้มาดมั่น แม้ใจจะสั่นผับๆ ก็ตามที
“งานคืนนี้ของเรา มันคงจะ...อืม...ก็คงจะงั้นๆ เพราะมันเป็นเรื่องของหน้าที่”
“อ้อ...” อพอลโลพยักหน้า รู้สึกเหมือนถูกหยามยังไงพิกล
“หน้าที่...หมายถึงว่าคุณไม่ได้คิดจะรู้สึกสักนิดเลยหรือครับ ว่าเรากำลังจะขึ้นเตียงกัน มีเซ็กส์ที่ผมรับประกันได้ว่า จะสุดเหวี่ยงแน่นอนด้วยกัน”
“เซ็กส์สุดเหวี่ยง!”
หงส์เหินตาเบิกโตเล็กน้อย แล้วคิดได้ว่าควรจะทำตัวอย่างไร กับผู้ชายที่แสนจะยียวน อวดเหลือเกินว่าตนเอง ‘มีดี’ สุดๆ ในเรื่องอย่างว่า
“อุ๊ยตาย ฉันเกรงว่ามันคงจะ...ไม่ได้สุดเหวี่ยงอะไร แล้วเราไม่จำเป็นจะต้องสุดเหวี่ยงอะไรขนาดนั้นก็ได้ เพราะเราไม่ได้คิดจะมีความรู้สึกอะไรนักหนากับเรื่องแบบนี้นะคะ คุณอพอลโล เราต้องการผลงานที่เป็นชิ้นเป็นอัน ไม่ใช่ความสุดเหวี่ยง”
“ผมเกรงว่าเราต้องใช้ความสุดเหวี่ยงเพื่อ ไคลแม็กซ์”
keyword: นิยาย, นิยายไทย, Thai novel, Thai ebook, hytexts, หนังสือ, natchayarak
