Tungkol sa ebook na ito
เฮ้ย! คิดจะมาฟันผมแล้วทิ้ง มันไม่สวยนะครับ คุณเจ้านาย ให้มันรู้ไปว่า
งานนี้ใครกันแน่ ที่เป็นเจ้านายตัวจริง หึ หึ
“เบียร์สักนิดไหมครับ ลดความตื่นเต้น”
คำพูดตรงใจเผงนั่น แถมเขายังยกเบียร์ในแก้วที่ตนสั่งมาชูเย้ยเธอ เลิกคิ้วให้เธออีกต่างหาก ไอ้ท่าแบบนี้ มันหยามกันสุดๆ แต่หงส์เหินที่รู้จักเข็ด ไม่หาญกล้า มาทำบ้าสู้เขาหรอก เมาค้างมันทรมานจะตายไป
“ไม่ต้องค่ะ ขอบคุณ ฉันไม่ได้ตื่นเต้นอะไรเลยสักนิด”
“หืม...ไม่เลยหรือครับ”
เขาจิบเบียร์ ตาคมจัดยังคงมองหน้าหวานของเธอแน่วแน่ หงส์เหินรู้สึกแก้มร้อนๆ ภาวนาให้ตนเองปัดบรัชออนมาสีแดงมากพอที่จะกลบเกลื่อนไปว่าแก้มเธอกำลังร้อนผ่าว บอกว่าเธอตื่นเต้นมากขนาดไหน
“ไม่เลยค่ะ” เธอยักไหล่ ทำหน้าเชิด เป็นหงส์เหิน ซีอีโอผู้มาดมั่น แม้ใจจะสั่นผับๆ ก็ตามที
“งานคืนนี้ของเรา มันคงจะ...อืม...ก็คงจะงั้นๆ เพราะมันเป็นเรื่องของหน้าที่”
“อ้อ...” อพอลโลพยักหน้า รู้สึกเหมือนถูกหยามยังไงพิกล
“หน้าที่...หมายถึงว่าคุณไม่ได้คิดจะรู้สึกสักนิดเลยหรือครับ ว่าเรากำลังจะขึ้นเตียงกัน มีเซ็กส์ที่ผมรับประกันได้ว่า จะสุดเหวี่ยงแน่นอนด้วยกัน”
“เซ็กส์สุดเหวี่ยง!”
หงส์เหินตาเบิกโตเล็กน้อย แล้วคิดได้ว่าควรจะทำตัวอย่างไร กับผู้ชายที่แสนจะยียวน อวดเหลือเกินว่าตนเอง ‘มีดี’ สุดๆ ในเรื่องอย่างว่า
“อุ๊ยตาย ฉันเกรงว่ามันคงจะ...ไม่ได้สุดเหวี่ยงอะไร แล้วเราไม่จำเป็นจะต้องสุดเหวี่ยงอะไรขนาดนั้นก็ได้ เพราะเราไม่ได้คิดจะมีความรู้สึกอะไรนักหนากับเรื่องแบบนี้นะคะ คุณอพอลโล เราต้องการผลงานที่เป็นชิ้นเป็นอัน ไม่ใช่ความสุดเหวี่ยง”
“ผมเกรงว่าเราต้องใช้ความสุดเหวี่ยงเพื่อ ไคลแม็กซ์”
keyword: นิยาย, นิยายไทย, Thai novel, Thai ebook, hytexts, หนังสือ, natchayarak
