यो इ-पुस्तकका बारेमा
“รู้ใช่ปะ นี่ไม่เกี่ยวกับรัก”
สุ้มเสียงเคร่งขรึมชะงักคนบนตัก ก่อนเสียงหัวเราะแปร่งปร่าจะดังลอดลำคอระหง
เรียวนิ้วขาวดันปลายคางระคายตอเครา ใบหน้าคมคายเข้มข้นด้วยอารมณ์ปรารถนานัยน์ตาฉายแสงแรงกล้าสานสบดวงตาคู่เยิ้มหยาดหากแพรวพราวด้วยประกายยั่วเย้า
“ย้ำจริงว่ะ” เสียงใสสั่นน้อยๆ เพราะร่างกายขาวกระจ่างก็ถูกสุมด้วยไฟพิศวาสไม่ต่างกัน เอวบางขยับเบาๆ ส่งให้พื้นที่ที่มีการหลอมรวมเกิดความแปลบปลาบซ่านขึ้นช่องท้อง “ย้ำฉัน หรือย้ำตัวเอง~”
“เธอ~”
ชายหนุ่มเค้นเสียงลอดไรฟันปราม งับเรียวนิ้วที่กระด้างแตกเกินหญิงขบย้ำแต่ไม่กล้าขย้ำให้เจ็บ
คนถูกขู่กลับเพียงหัวเราะเบาๆ ในลำคอ เคลื่อนกายเลื่อนรูดครูดเคล้นแผ่วหากเร้าทุกอณูอารมณ์ ตาคมไหววาบ ลมหายใจสะดุดห้วง
“กลัวเหรอ”
“คนอย่างพันภพไม่เคยกลัวอะไร”
“กลัวติดใจฉันไง”
ช่างยั่ว~
“ติดใจที่มีความหมายคล้ายๆ ‘หลงรัก’”
หึ!
“ความรักสำหรับฉัน มันก็แค่เซ็กซ์สนุกๆ แค่ปลดปล่อยเวลาอยากแค่นั้น”
“จะเอาแน่ใช่มั้ยเพียว ฮะ! นายจะเอาแน่ใช่มั้ย”
มือที่ยังมีผ้าพันไว้ยกขึ้นตั้งการ์ดบ้าง จังหวะเท้าสลับก้าวฟุตเวิร์กมั่นคงขึ้น
คิ้วเข้มขยับปับๆ สองครั้งซ้อนอย่างยียวน มันทำให้เธอยิ่งเกรี้ยวกราด
เลี่ยงมาตลอด~ เห็นเขาอยู่ซ้ายเธอจะไปทางขวา เห็นเขาอยู่ตรงหน้า เธอจะถอยหลังกลับ ไอ้บ้านี่ไม่รู้รึไงว่าตลอดหลายปีมานี้เธอต้องข่มใจแค่ไหน ทรมานเพียงใด ถึงได้บังอาจมาเท้าทวนความรู้สึกพวกนั้นขึ้นมา
หมัดเล็กแต่พิษร้ายกาจหวดตวัดเต็มแก้มขาว หน้าคมสะบัดตามแรง เลือดสดๆ ปรี่ออกมาตรงมุมปาก
เพียวยกหลังมือขึ้นเช็ด เขามองดูเลือดสีแดงก่อนจะมองวงหน้าสวยดุ
“นายควรถอยซะตอนนี้”
keyword: นิยาย, นิยายไทย, Thai novel, Thai ebook, hytexts, หนังสือ, Dakanda
