Doyumsuzlar
Про цю електронну книгу
Kitaptan;
Nişanlım türbanı çıkarmıştı başından… Kumral saçlarını açık sarıya boyatmış, ince askılı kıpkırmızı bir tişört, mini bir etek, siyah ince çoraplarıyla karşımda duruyordu. Ağzım açık, ona bakıyordum. Güldü, kapı eşiğinden beni de iterek içeriye girdi. Kapıyı kapattı.
“Çok mu şaşırdın aşkım?” dedi. Gözleri parlıyordu. Yutkundum,
“Gerçekten şaşırdım Nil…” diyebildim. “Gözüm kapalı türbana alışmış. Seni böyle sarı saçlarla görünce…” Dudaklarını büzerek baktı,
“Beğenmedin mi yoksa sürprizimi?” dedi.
“Tam aksine… Harika olmuşsun. Fıstık gibisin. Çok seksi görünüyorsun bebeğim.”
Bir anda boynuma sarıldı, sımsıkı, dudaklarıma uzandı. Öpüşmeye başladık. Önce yavaştan başlayan öpüşmemiz şiddetini arttırdı, dudaklarımızı somuruyorduk birbirimizin…
Ona sarılan kolumu aşağıya indirdi öpüşmeye devam ederken… Sırtında duran elim kalçalarının üzerindeydi şimdi…. Avuçladım.
O bir yıldır doğru dürüst elleyemediğim, hayalini kurup otuzbir çektiğim geniş kalçaları parmaklarımın altındaydı. Mıncıklıyordum etini… Kapıya doğru ittim, hırsla kapıya yaslayıp memelerini avuçladım öpmeyi bırakmadan… Nefes almaya çalışıyor, saçlarımın arasında parmaklarını dolaştırıyor, kalçalarını olabildiğince bana doğru kaldırıp kasıklarını benim önümdeki sertliği hissetmek istercesine kasıklarıma bastırıyordu...
