ስለዚህ ኢ-መጽሐፍ
Adalet ve Kalkınma Partisi’nin 2002’de başlayan uzun iktidarında Türkiye’de "bellek savaşları” hüküm sürüyor. Mimaride, bina ölçeklerinde, mekânların adlandırılmasında, milli bayramlarda, törenlerde kendini gösteren bir mücadele bu. İktidarın toplumsal belleğe hâkim olma mücadelesinde ilk safha, Kemalist-cumhuriyetçi hafızaya alternatif bir karşı hafızayı canlandırmaktı. Sonraki safha, bu karşı hafızanın iktidar hafızasına dönüştürülmesi oldu. Bu, Reyhan Ünal Çınar’ın tanımlamasıyla, “tüm hatırlayış ve unutuşları tektipleştiren, dahası dikte eden bir bellek terbiyesi” safhasıdır.
Çınar, “yeni Türkiye”nin iktidar hafızasının, hamarat bir yeni Osmanlıcı nostalji üretimine dayandığını gösteriyor. Yeniden inşa sürecindeki kurucu nostalji ile ersatz-nostalji (veya ikame nostalji) arasında bir ayrım yapıyor: Bu ikincisi, hiç yaşanmamış, deneyimlenmemiş bir sözde geçmiş kurgusunun metalaştırılmış temsilidir.
AKP iktidarının canlandırdığı-sahnelediği hafızanın, “geçmişten devşirilen bir ‘hayalet hikâyesi’ mi yoksa AKP’nin ‘hayal etme’ kapasitesi mi olduğunu anlama” çabası, elinizdeki çalışmaya dinamizmini veriyor.
ስለደራሲው
Yüksek lisans çalışmalarını “Modern Cemaatleşmeler ve Türkiye Örneği” başlıklı teziyle İstanbul Bilgi Üniversitesi Kültürel Çalışmalar Programı’nda tamamladıktan sonra Ankara Üniversitesi Gazetecilik Doktora Programı’ndan doktora derecesini aldı. Halen Ankara Üniversitesi Siyaset Bilimi Programı’nda Avrupalılık krizi ile İslâmofobi arasındaki ilişkiyi UKIP ve PEGIDA üzerinden ele aldığı doktora tezi çalışmasını sürdürmektedir.
reyhannal@gmail.com
