ამ ელწიგნის შესახებ
विसाव्या शतकाच्या पहिल्या दोन-तीन दशकांमध्ये समाजवाद, साम्यवाद, गांधीवाद यांसारख्या तत्त्वज्ञानांमुळे तसेच स्त्री-शिक्षणाचा प्रसार, सामाजिक जागृती अशा घटनांमुळे भारतीय जीवनात मोठे स्थित्यंतर घडून आले. व्यक्तिजीवनावरील बंधने सौल झाली. रूढसमजुतींना व नातिकल्पनांना तडे गेले; समाजातील सर्वच क्षेत्रात स्त्रियांचा वावर होऊ लागला. श्रीमंत आणि गरीब यांच्यातील दरी वाढली. समाजातील काहींनी या नव्या जीवनपद्धतीचा सहज स्वीकार केला, काहींनी आपल्याला सोयीच्या गोष्टी स्वीकारल्या, तर उरलेले जुन्यालाच धरून राहिले. "हिरवा चाफा' ही कादंबरी प्रथम १९३८ साली प्रकाशित झाली. यामध्ये या नव्या काळातील आरंभीच्या बदलांचे चित्रण आहे. यातील क्रांतिकारी विचारांनी भारलेला मुकुंद किंवा ध्येयाने प्रेरित झालेली सुलभा हे नव्या पिढीचे, तात्यासाहेब जुने ते सोने मानणाऱ्या पिढीचे, तर विजय पूर्णपणे नवे न स्वीकारलेल्या लोकांचे प्रतिनिधी आहेत
This novel was first published in the year 1938. The first threefour decades of the 20th century were seeing a new era. Indian culture was transforming dramatically. Communism, socialism, Gandhism were the philosophies responsible for this awakening. These philosophies also opened the doors to education for women. Overall, the society was undergoing a slow but steady change. This era gave access to women in each and every area. The restrictions on living were loosened. The traditions and moral philosophies were beginning to shatter. The distance between rich and poor widened immensly. Everyone could not accept these drastic changes. Some accepted gracefully and willingly, some accepted the changes in bits and pieces and some remained aloof not accepting a single new idea, praising their old virtues and values. This novel pictures all these changes. Mukund and Sulbha are the representatives of New generation. Mukund is full of revolutionary thoughts, Sulabha is incited only with her aim. Tatyasaheb symbolizes the old generation who believes in old is gold. Vijay is the odd man out displaying those who cannot accept the new concepts wholly and cannot reject the old concepts totally.
