Um þessa rafbók
Uzak yerlerden binbir zahmetle gelen insanlar camiyi hıncahınç doldurmuş. Saatler öncesinden toplanan kalabalık hatibini bekliyor. “Hele bir kere dinleyelim!” dedikten sonra müdavimi olmuşlar. Cuma günlerini âdeta iple çekiyorlar. Yaşadıkları bu manevî atmosferden başkalarının da istifade etmesini istedikleri için her hafta yanlarında birilerini getiriyorlar. Yeni gelenler de artık müdavim oluyor. Cemaat zamanla caminin içine sığmayıp önce avluya, oradan da sokaklara taşıyor.
Bir haftadır heyecanla bekledikleri an nihayet geliyor. Henüz kırklı yaşlarını yeni idrak eden hatip, yavaş adımlarla minbere doğru ilerliyor. Tiril tiril cübbesi ve özenle sarılmış sarığıyla diğerlerinden farkı hemen göze çarpıyor. Hareketlerinde bir vakar ve ciddiyet var. Minberin önüne gelip duaya başladığı zaman sanki farklı bir dünyaya geçiveriyor. Basamakları çıkıp dualarını yaptıktan sonra cemaatini şöyle bir süzüyor ve hutbeye başlıyor:
Muhterem Müslümanlar...
