Humo

· ALBA Editorial
Kitabu pepe
264
Kurasa
Kimetimiza masharti

Kuhusu kitabu pepe hiki

Después de varios años estudiando en Europa, Grigori M. Litvínov, un hombre positivo, esforzado y discreto, descansa unos días en Baden-Baden, donde espera la llegada de su prometida. Baden-Baden es famosa por sus aguas y por su casino, y hasta ella «se arrastran [...] como cucarachas» todos los sectores de la sociedad rusa, desde los más radicales eslavófilos, ruidosos y charlatanes, hasta los «muñecos muertos» de la milicia y la aristocracia, que se entretienen –por ejemplo- hipnotizando cangrejos. Litvínov se encuentra así, sin comprenderlo, en un bullicioso microcosmos del mundo al que se dispone a regresar y en el que de pronto reaparece, con la misma fuerza que en el pasado, la princesa Irina Osinin, su frustrado amor de juventud, ahora casada con un general y aburrida de todo.

A partir de este doble reencuentro –con la pasión perdida y la Rusia abandonada- construyó Turguéniev en Humo (1867), su penúltima novela, una intensa crónica de amor y decepción donde «la naturaleza no respeta la lógica», y un tremendo cuadro satírico que le valió la enemistad de sus compatriotas (especialmente la de Dostoievski) pero que no carece de una instigación convencida, aunque solitaria, al progreso y la civilización.






Iván Serguéievich Turguéniev nació en Orel en 1818, hijo de un militar retirado y de una rica terrateniente. Se crió en Spásskoie, en la finca materna, educado por tutores; estudió Filosofía en Moscú, San Petersburgo y Berlín, de donde regresó a Rusia convertido en un liberal occidentalista. A partir de entonces su vida transcurrió entre su país y distintas ciudades de Europa, especialmente París, sin que llegara a establecer en ninguna parte residencia fija.

En 1847 inició en la revista El Contemporáneo la serie de Relatos de un cazador, una visión realista de la vida campesina rusa que, según se dijo, influyó en la decisión del zar Alejandro II de emancipar a los siervos de la gleba.

Su primera novela, Rudin, se publicó en 1856, cuando el autor gozaba ya de gran notoriedad. Siguieron, entre otras, Nido de nobles (1859), En vísperas (1860), Padres e hijos (1862), Humo (1867) y Tierras vírgenes (1876). Escribió asimismo unas memorables Páginas autobiográficas (1869-1883).

Sobre el protagonista de Nido de nobles pesa una maldición que parece pensada para el mismo Turguéniev: «No harás tu nido en ningún sitio, y andarás errante toda la vida». Murió en Bougival, cerca de París, en 1883.

Kuhusu mwandishi

Víctor Gallego Ballestero es un traductor y filólogo especialista en letras rusas. Ha ganado el premio internacional de traducción “Read Russia” por las mil páginas de Anna Karénina publicadas en Alba. Cuenta en su haber con la más reciente edición de Cuentos de Antón Chéjov. Ha traducido a muchos otros maestros rusos como Nikolái Gógol (Mírgorod, Tarás Bulba), Ivan Goncharov (Una historia corriente), Lev Tolstói (Relatos, Jadzhi Murat) e Iván Turguéniev (Humo, Novelas Cortas), todas para Alba.

Iván Serguéievich Turguénev nació en Orel en 1818, hijo de un militar retirado y de una rica terrateniente. Se crio en Spásskoie, en la finca materna, educado por tutores; estudió Filosofía en Moscú, San Petersburgo y Berlín, de donde regresó a Rusia convertido en un liberal occidentalista. A partir de entonces su vida transcurrió entre su país y distintas ciudades de Europa, especialmente París, sin que llegara a establecer en ninguna parte residencia fija. En 1847 inició en la revista El Contemporáneo la serie de Relatos de un cazador, una visión realista de la vida campesina rusa que, según se dijo, influyó en la decisión del zar Alejandro II de emancipar a los siervos de la gleba. Su primera novela, Rudin (ALBA CLÁSICA núm. XV), se publicó en 1856, cuando el autor gozaba ya de gran notoriedad. Siguieron, entre otras, Nido de nobles (1859; ALBA CLÁSICA núm. CXXX), En vísperas (1860), Padres e hijos (1862; ALBA CLÁSICA núm. CXXXIII), Humo (1867; ALBA CLÁSICA núm. LXII) y Tierras vírgenes (1876). Escribió asimismo excelentes relatos y novelas cortas de tema íntimo (una extensa antología de este género puede encontrarse en ALBA CLÁSICA MAIOR núm. XLIV) y unas memorables Páginas autobiográficas (1869-1883; ALBA CLÁSICA núm. XXXVIII). Sobre el protagonista de Nido de nobles pesa una maldición que parece pensada para el mismo Turguénev: «No harás tu nido en ninguna parte y andarás errante toda la vida». Murió en Bougival, cerca de París, en 1883.

Kadiria kitabu pepe hiki

Tupe maoni yako.

Kusoma maelezo

Simu mahiri na kompyuta vibao
Sakinisha programu ya Vitabu vya Google Play kwa ajili ya Android na iPad au iPhone. Itasawazishwa kiotomatiki kwenye akaunti yako na kukuruhusu usome vitabu mtandaoni au nje ya mtandao popote ulipo.
Kompyuta za kupakata na kompyuta
Unaweza kusikiliza vitabu vilivyonunuliwa kwenye Google Play wakati unatumia kivinjari cha kompyuta yako.
Visomaji pepe na vifaa vingine
Ili usome kwenye vifaa vya wino pepe kama vile visomaji vya vitabu pepe vya Kobo, utahitaji kupakua faili kisha ulihamishie kwenye kifaa chako. Fuatilia maagizo ya kina ya Kituo cha Usaidizi ili uhamishe faili kwenye visomaji vya vitabu pepe vinavyotumika.