Um þessa rafbók
Tevekkül belirtir bu sesleniş. Kesin bir yer söylemezsin de orta bir noktada buluşursun sürücüyle ve hiç bilemeden oranın senin için gerçekten müsait olup olmadığını, inersin.
İndim müsait bir yer olan evimin önünde. Bir sokak köşesinde sabahlamak daha gerçek olacakken belki de.
Yurtsuzum artık evimin içinde bile.
Okuyan herkesin, içinde kendinden bir parça bulduğu öyküleriyle beğeni toplayan Karin Karakaşlı’nın ilk romanı Müsait Bir Yerde İnebilir miyim? sevginin, ayrılığın ve yalnızlığın, sayfalarına oya gibi işlendiği, etkileyici bir eser.
Um höfundinn
KARİN KARAKAŞLI, 1972’de İstanbul’da doğdu. Boğaziçi Üniversitesi Mütercim Tercümanlık Bölümü’nün ardından Yeditepe Üniversitesi Karşılaştırmalı Edebiyat Bölümü’nde yüksek lisans eğitimini tamamladı. 1998’de öykü dalında Varlık dergisinin Yaşar Nabi Nayır Gençlik Ödülü’nü kazandı. Agos gazetesi genel yayın yönetmen yardımcısı olan ve kapanana kadar Radikal 2’de düzenli olarak yazan Karakaşlı’nın eserleri şunlardır: Başka Dillerin Şarkısı (öykü, 1999), Can Kırıkları (öykü, 2002), Müsait Bir Yerde İnebilir miyim? (roman, 2005), Ay Denizle Buluşunca (gençlik romanı, 2008), Cumba (deneme, 2009), Türkiye’de Ermeniler: Cemaat, Birey, Yurttaş (inceleme, Günay Göksu Özdoğan, Füsun Üstel ve Ferhat Kentel’le, 2009), Benim Gönlüm Gümüş (şiir, 2009), Gece Güneşi (çocuk kitabı, 2011), Her Kimsen Sana (şiir, 2012), Dört Kozalak (gençlik romanı, 2014), Yetersiz Bakiye (öykü, 2015), İrtifa Kaybı (şiir, 2015), Asiye Kabahat’ten Şarkılar Dinlediniz (anlatı, 2016).
