पहिल्या पावसानंतर दरवळणारा मातीचा सुवास देणारी ही कविता. निर्मितिक्षम मातीच्या विविध रूपकला साकार करणारी आणि अशा मातीशी ज्याचे भाळ जखडले गेले आहे, अशा माणसाच्या हर्ष-खेदाची कहाणी सांगणारी ही कविता.माणसाला जीवन देणारी माती आणि मातीतून स्वतःला घडविणारा माणूस, यांच्यातील आदिम, सनातन नात्याचा शोध घेणारी ही कविता.‘मNहाटी’शब्दाच्या आणि छंदाच्या मराठी जमिनीत खोलवर पसरलेल्या मुळांचा मागोवा घेणारी, त्यांना नवनवे धुमारे फोडणारी ही कविता.मराठी माती आणि माणूस यांचा उत्स्पूâर्त हुंकार म्हणजे ही कविता.उद्याची मराठी कविता कशी असेल याच्या पाऊलखुणा उमटविणारी ही कविता.