Posturas difíciles: Antología poética

· Antologías 27. grāmata · Editorial Renacimiento
4,8
4 atsauksmes
E-grāmata
232
Lappuses

Par šo e-grāmatu

 Luis Carlos López, «el Tuerto López»,
que en realidad no era tuerto sino bizco, es un poeta prácticamente desconocido
fuera de Colombia, e incluso casi fuera de Cartagena, pues hace ya bastante
tiempo que no aparece en el ISBN colombiano ningún libro con su nombre, aunque
se siga recordando aún cierto soneto a su ciudad nativa en el que, irónico y
pudoroso, declara tenerle el mismo doméstico cariño que se le tiene a unos
zapatos viejos. Poeta, pues, aparentemente local, poeta de antologías, pero
también poeta de poetas y, en realidad realísima, un grandísimo poeta, quizás
el mayor de Colombia, que tan estupendos poetas ha dado.


Poeta verdadero y, quizás por eso mismo, poeta de pocos libros, a
contracorriente de todas las corrientes, descreído de todas las iglesias,
incluyendo las estéticas e ideológicas. Partidario de la ironía y aun del
cinismo, prosaico y sentimental, su poesía, su verso, cortante y preciso como
un bisturí, nos muestra, nos enseña, ante todo, algo eternamente moderno, la
feliz construcción a lo largo de los poemas de un personaje, que no es sino el
propio Luis Carlos López.



López vierte sobre las cosas y las gentes una mirada ligeramente
oblicua, predecesora de la vanguardia, que actúa como disolvente o reactivo de
la realidad. López huye de la solemnidad, de la retórica palabrera, de las
huecas pretensiones de eternidad y de ese pedestal de cartón piedra que parecen
pedir tantos poetas. Cosas todas ellas que para muchos constituyen características
típicas del «poeta menor». Afortunadamente.



Pertenece, en fin, nuestro poeta a una antiquísima tradición que, en la
modernidad, se reanuda con José Asunción Silva (el de las «Gotas amargas») y
pasa a través de poetas como Manuel Machado o el grupo argentino del «Martín
Fierro» hasta los nadaístas colombianos, Nicanor Parra, Jaime Gil de Biedma y, últimamente,
Roger Wolfe o Karmelo C. Iribarren.



En todo caso, leer a López sigue siendo, después de todo un siglo, una
actualísima sorpresa, de ésas que no empiezan por un susto aunque bien puedan
terminar con una sonrisa o una carcajada.



Abelardo Linares

Vērtējumi un atsauksmes

4,8
4 atsauksmes

Par autoru

 Luis Carlos López Escauriaza (Cartagena de Indias, 11 de junio de 1879 - 30 de octubre de 1950) fue un poeta colombiano. Siempre estuvo vinculado a los ambientes literarios de su ciudad natal, donde formó parte de varias tertulias. Muchos de sus contemporáneos le decían "El Tuerto" por su ojo con el que decía no poder ver, aunque en realidad era simplemente estrábico. Publicó los siguientes libros de poesía: De mi Villorio (Madrid, 1908), Posturas Difíciles (Madrid, 1909), Por el Atajo (1920), y Versos (1946), así que parte del libro Varios a Varios (1910) en colaboración con Abraham López Penha y Manuel Cervera.

Novērtējiet šo e-grāmatu

Izsakiet savu viedokli!

Informācija lasīšanai

Viedtālruņi un planšetdatori
Instalējiet lietotni Google Play grāmatas Android ierīcēm un iPad planšetdatoriem/iPhone tālruņiem. Lietotne tiks automātiski sinhronizēta ar jūsu kontu un ļaus lasīt saturu tiešsaistē vai bezsaistē neatkarīgi no jūsu atrašanās vietas.
Klēpjdatori un galddatori
Varat klausīties pakalpojumā Google Play iegādātās audiogrāmatas, izmantojot datora tīmekļa pārlūkprogrammu.
E-lasītāji un citas ierīces
Lai lasītu grāmatas tādās elektroniskās tintes ierīcēs kā Kobo e-lasītāji, nepieciešams lejupielādēt failu un pārsūtīt to uz savu ierīci. Izpildiet palīdzības centrā sniegtos detalizētos norādījumus, lai pārsūtītu failus uz atbalstītiem e-lasītājiem.