“ก็..เค้าแอ้ดมาขอเป็นเพื่อนพะยอมก็รับไว้ค่ะ มันเลยเยอะแบบนี้..”
“ผู้ชายทั้งนั้นเลยนะ”
สีหน้ามืดครึ้มและเสียงกัดฟันกรอดนั้นทำให้พะยอมถึงกับถอยหลังหนี ร่างสูงนั้นสืบเท้าเข้ามาใกล้ด้วยใบหน้าแดงก่ำท่าทีโกรธๆ ทั้งยังทำท่าจะบีบโทรศัพท์มือถือจนมันแทบแตกคามือ หญิงสาวได้แต่ส่ายหน้าไปมา
“คุยกับใครบ้าง?..กี่คน..”
“จำ..จำไม่ได้ หรอกค่ะคุณปกรณ์ พะยอม ไม่ได้คุยนะคะ แค่ส่งสติ๊กเกอร์..”
“อ้อ..สติ๊กเกอร์รูปหัวใจอีกด้วย..”
“ก็มันมีแค่รูปหัวใจ..”
“สีชมพูด้วยหวานเชียวนะ..” เขากัดฟันส่งเสียงด้วยอารมณ์หึงหวง
“ก็คุณปกรณ์เลือกสีให้พะยอมเองนะคะนั่น พะยอมยังไม่รู้จะเปลี่ยนยังไงนี่นา”อธิบายไปก็ทำท่ากลืนน้ำลายลงคอด้วยความหวาดหวั่น
“นั่นฉันทำไว้ให้เธอเอาไว้ส่งให้ฉันคนเดียวต่างหากล่ะ ไม่ใช่ส่งให้ไอ้หนุ่มคนไหน!”
“เอ่อ..”
“พวกมันว่าไงบ้าง?..”
ดวงหน้าขาวๆในกรอบผมสีดำนั้นส่ายไปมา
“ไม่ ไม่ได้คุย ค่ะ พะยอมขี้เกียจพิมพ์..จริงๆนะคะ คุณปกรณ์ลองเช็คดูสิคะ”
“ไม่ต้องท้าเลยนะ พะยอม ฉันเช็คแน่!! แต่ตอนนี้..ฉันจะเช็คเมียฉันก่อน หึ”
keyword: นิยาย, นิยายไทย, Thai novel, Thai ebook, hytexts, หนังสือ, tayidagrand